LASAÑA DE CALABACÍN

A mañá do domingo foi moi axetreada. Díxenlle a meus pais que cociñaba eu, que tiña unha receita na cabeza con calabacín e que necesitaba poñela en práctica. Para máis ocurríuseme a xenial idea de facer tamén a empanada de mazá. Todo isto tendo en conta que empecei ás 10 da mañá. Vamos que tiven unha mañá movidiña: facer a masa da empanada, pelar as mazás, montar a empanada, facer a salsa de tomate para a lasaña (co que conleva: pelar e despebitar os tomates, a cebola…, facela, estar pendente dela…), facer a bechamel para a lasaña, preparar a carne para a lasaña, cortar os calabacíns e precocelos (no micro). Vamos que non parei, facendo varias cousas á vez. Ó final da mañá parecía que na cociña houbera unha guerra. Todo isto tendo en conta que son máis lenta ca unha tartaruga reumática, unha que xa son lenta de nacemento para todo e outra que me gusta cociñar e disfrutar de cada paso, pero hai que recoñecer que non teño práctica diaria, que é a que proporciona destreza.
Gústame facer cousiñas na cociña, pero non me gusta o de onte, estar apurada, ter un montón de cacharros polo medio, todo desordenado, estar pendiente de varias cousas á vez e ó mesmo tempo pensado “se despois de todo isto non está bo…”. Polo tanto, esta reflexión lévame a pensar que o meu tampouco é a cociña, que volvo a caer no mesmo, na mediocridade que me caracteriza, que se lle vai facer.
Teño que engadir, que a lasaña ten voltiñas, da choio, pero rica, estaba riquísima. Con dicir que miña nai, “doña peros”, non lle deu ningún pero, pero ningún, non mo podía crer. Xa tiña que estar boa. A meu pai tamén lle gustou moito e tamén é dificil que lle guste ós dous o mesmo, sempre discrepan. Ten un sabor suave, incluso, me atrevería a dicir que delicado, nada pesado, aínda que farta o seu, pero aínda así non tes sensación de pesadez. Bueno éxito total, así como a empanada non a vou repetir, esta receita si que se repetirá.

Ingredientes
5 culleradas de aceite de oliva para a carne e un poco máis para o calabacín
800 grs de carne picada (deles 600 de terneira e 200 de porco)
100 ml de viño blanco
Pode que case 2 kl de calabacín, non chegaría, pero case (puxen un enorme, e outro mediano).
Sobre 600 ml de salsa de tomate caseira (explico a elaboración máis abaixo)
Bechamel (sobre ¾ litro). (Tamén explico a elaboración máis abaixo)
1 cebola mediana
3 dentes de allo
sal, pementa e albahaca
2 culleradas de queixo parmesano rilado.
Realización
Vou empezar pola salsa de tomate
Ingredientes
4-5 culeradas de aceite
650 grs de tomates, xa pelados e despebitados
1 cebola mediana
3 dentes de allo
2 cenorias pequenas (púxenlle a cenoria porque as teño na neveira mortas de risa, non sería necesario poñerllelas á salsa de tomate, pero quedáronlle ben)
Azucre e sal
Elaboración
- Pelar e despebitar os tomates (estaría ben escaldalos antes, para que lle saíra mellor a pel, pero non tiven paciencia para facelo). cortalos en anacos.
- Picar finiña a cebola, o allo e a cenoria (esto fágoo na picadora)
- Pochar ben nunha tixola co aceite quente o arriba mencionado. Primeiro a cebola e o allo e cando transluza engadimos a cenoria
- Cando estea ben pochadiño o conxunto anterior engadimos os tomates. No meu caso paseinos pola picadora, así xa quedaron totalmente desfeitos, paréceme máis cómodo.
- Deixar que se vaia consumindo a auga dos tomates a lume medio, dándolle voltas de vez en cando.
- Engadir sal e azucre. Para isto débese ir probando. Penso que ó final engadinlle 1 cullerada de sal e algo máis dunha cullerada de azucre, pero non podo determinar porque fun engadindo ós poucos. Teño que recoñecer que ó final tiraba a bastante doce. Estivo cociñándose sobre media hora, pero non debería estar tanto porque como estaba facendo varias cousas á vez despisteime e o resultado foi que se lle consumiu demasiado o líquido do tomate e quedou moi espesa e concentrada, que non mala, pero ésta puido ser a causa de que estivera tamén tan doce porque cando a ía probando sempre me parecía aceda.
- Por último pasala pola batedora para que quede máis homoxénea e finiña.
- A salsa de tomate queda esperando o seu turno.
Proseguimos coa preparación da carne
- Picar a cebola e os allos. Pochalos.
- Introducir a carne, ata que vemos que cambia de cor e que se lle vai consumindo auga que solta. Salgamos, podemos engadir unha pouca pementa e albahaca (sempre poño pouca, porque non me gusta que a comida sepa moito a especias).
- Engadir o viño e deixar que se consuma.
- Cando vemos que xa non hai líquidos e que a carne xa está tenra engadimos a salsa de tomate. Supoño que a cantidade de salsa será a gusto de cada un. Neste caso, aínda que en principio, non tiña pensado poñela toda, ó final parceume que lle facía falta. Incorporámola ben coa carne dándolle unhas voltas.
- Por último, eu sempre engado á carne da lasaña, unha cullerada de queixo rilado e un par de culleradas da bechamel , que fun facendo mentras se cociñaba a carne. Esto último dalle á carne un sabor e textura especiais, moi xugoso.
- Tamén mentres se fai a carne podemos ir cortando o calabacín. Cortarlle os extremos e dúas bandas, para cortalo ó longo, así imos facendo lonchas finas. Poñémolas nun prato, salgánse e pincelanse con aceite. Tamén se poden fritir ou facelas á prancha, pero optei por cociñalas no micro (sobre tres minutos, pero só poñía, de cada vez, as que cabían nun prato).
- Pincelar de aceite o fondo dunha fonte de forno. Dispor unha capa de calabacín previamente cociñado, de xeito que quede todo o fondo cuberto.
- Cubrir o calabacín coa metade da carne. Outra capa de calabacín, outra de carne e por último de calabacín.
- Por último cubrimos coa bechamel. Engadimos queixo, a gusto.
- Metemos no forno prequentado, uns 15-20 minutos.
Explicación da realización da bachamel
Ingredientes
100 grs de manteiga
4-5 culleradas de fariña
Un pouco máis de medio litro de leite
Sal e noz moscada
Realización
- Quentar medio litro de leite no micro (pode ferver)
- Derreter a manteiga nun cazo.
- Engadirlle a fariña de xeito que beba a manteiga, que non quede moi líquido. Deixala cocer un pouco, sempre revolvendo.
- Incorporalle o leite pouco a pouco e ir remexendo cun batedor de man ( unhas barillas) ata que vemos que espese. Eu nunca poño o calor da cociña ó máximo, medio-alto. Se vemos que está moi espeso engadimos un pouco de leite (sempre o fago con leite frío). Salgamos e engadimos un poquiño de noz moscada (é prescindible)

Comentarios
- Sae moita cantidade de lasaña. Da para 8 racións, para xente que coma normal. Na miña casa comemos algo de máis e tres comemos a metade.
- Na bechamel teño que diminuir un pouco as cantidades porque sae bastante.
- Vaia lío de receita, creo que só a vou entender eu.