martes, 30 de agosto de 2011

BICA BRANCA DE LAZA

Unha auténtica delicia. Levaba moito tempo con ganas de facela, comprei en varias ocasións as claras no mercadona para facela, pero, ao final, empregábaas noutras cousas. Nesta ocasión non o pensei moito e púxenme, cando me dei conta estaba feita. É moi perigosa porque non podes parar de comer, anaquiño a anaquiño, soa, mollada no café..., irresistible.
Pode parecer que por ser galega as bicas son algo típico nas nosas mesas. Pois non, eu coñecín a bica xa maiorciña, cando tiven unha compañeira de Ourense. Son típicas en Ourense, pero noutras zonas nin idea, hoxe en día un pouco máis porque se popularizaron, aínda que fai uns anos para nada.
Son coñecidas tres diferentes, parece ser que hai certas disputas da outoría dalgunha delas, non teño nin idea. O único que sei é que están deliciosas as tres.
Pois, como teño por costume, copieina, é que non me podo resistir ás delicias que se publican pola rede, algunhas delas nin chego a publicalas, son unha copiona sen remedio. E de quen??? Pois da miña querida amiga blogueira, Pamela, de Uno de dos, todo o que sae das súas mans fascíname, e esas fotos que ás veces nin me fixo na receita. A esta nena a natureza dotouna cunha sensibilidade especial, a sensibilidade dos artistas e das boas pesonas porque non pode ser máis doce e encantadora, sempre está disposta a axudar, sempre ten unha palabra de alento que reconforta. Creo que non digo nada que xa todos non saibamos, só hai que darse un paseo polo seu blogue e gozar da perfección e se a coñeces un pouquiño a perfección aumenta aínda máis.




En castellano
Una auténtica delicia. Llevaba mucho tiempo con ganas de hacerla, compré en varias ocasiones las claras en el mercadona para hacerla, pero, al final, las empleaba en otras cosas. En esta ocasión no lo pensé mucho y me puse, cuando me di cuenta estaba hecha. Es muy peligrosa porque no puedes parar de comer, trocito a trocito, sola, mojada en el café..., irresistible.
Puede parecer que por ser gallega las bicas  son algo típico en nuestras mesas. Pues no, yo conocí la bica ya mayorcita, cuando tuve una compañera de Ourense. Son típicas en Ourense, pero en otras zonas ni idea, hoy en día un poco más porque se han popularizado,  aunque hace unos años para nada.
Son conocidas tres diferentes, parece ser que hay ciertas disputas de la outoría de alguna de ellas, no tengo ni idea. Lo único que se es que están deliciosas las tres.
Pues, como tengo por costumbre, la copié, es que no me puedo resistir a las delicias que se publican por la red, algunas de ellas ni llego a publicarlas, soy una copiona sin remedio. Y de quien??? Pues de mi querida amiga bloguera, Pamela, de Uno de dos, todo lo que sale de sus manos me fascina, y esas fotos que a veces ni me fijo en la receta.  A esta niña la naturaleza la ha dotado con una sensibilidad especial, la sensibilidad de los artistas y de las buenas pesonas porque no puede ser más dulce y encantadora, siempre está dispuesta a ayudar, siempre tiene una palabra de aliento que reconforta. Creo que no digo nada que ya todos no sepamos, solo hay que darse un paseo por su blog y disfrutar de la perfección y si la conoces un poquito la perfección aumenta todavía más.



Ingredientes
- 9 claras de ovo (utilicei un bote de claras do Mercadona)
- 350 gr de azucre (ela pon 400, pero a min non me gusta o doce en exceso, por iso sempre quito azucre, para a próxima porei 300)
- 375 gr de fariña de trigo normal
- 375 ml de nata 35% m.g.
- Manteiga para engraxar o molde
- Azucre e canela en po para espolvorear (eu puxen unha cullerada de azucre e unha culleradiña de canela)
- Pamela engade esencia que anís que eu non  puxen
En castellano
Ingredientes
- 9 claras de huevo (utilicé un bote de claras del Mercadona)
- 350 gr de azúcar (ella el pone 400, pero a mi no me gusta el dulce en exceso, por eso siempre quito azúcar, para la próxima pondré 300)
- 375 gr de harina de trigo normal
- 375 ml de nata 35% m.g.
- Mantequilla para engrasar el molde
- Azúcar y canela en polvo para espolvorear (yo puse una cucharada de azúcar y una cucharadita de canela)
- Pamela añade esencia que anís que yo no el puse



Preparación:
- Montamos a nata e reservamos.
- Batemos as claras a punto de neve. Cando estean a medio montar engadimos o azucre pouco pouco (tamén sería o momento de engadir a esencia de anís) e seguimos batendo ata que estean ben firmes.
- Engadimos á mestura anterior a fariña tamizada aos poucos e intentando baixar as claras o menos posible, sempre delicadamente e con movementos envolventes no mesmo sentido.
- Para rematar botamos a nata montada tamén con coidado, ata que estea integrada.
- Engraxamos o molde con manteiga (no meu caso era margarina) e encima papel sulfurizado (sempre engraxo o molde antes de pór o papel para que se agarre mellor), vertemos a mestura e espolvoreamos cunha mestura feita de canela e azucre.
- Metemos no forno prequentado a 210º e cambiámolo 190º ao introducir a bica, no nivel 2 durante uns 35 minutos, nos últimos 10´ puxen o ventilador. O forno cada un debe coñecer o seu e adecualo ás súas "teimas"
- Deixamos que arrefríe un pouco no molde antes de sacalo, senón rompería.
- Usei un molde de cristal de 23 x 32



En castellano
Preparación:
- Montamos la nata y reservamos.
- Batimos las claras a punto de nieve. Cuando estén a medio montar añadimos el azúcar poco poco (también sería el momento de añadir la esencia de anís) y seguimos batiendo hasta que estén bien firmes.
- Añadimos a la mezcla anterior la harina tamizada poco a poco e intentando bajar las claras lo menos posible, siempre delicadamente y con movimientos envolventes en el mismo sentido.
- Por último echamos la nata montada también con cuidado, hasta que esté integrada.
- Engrasamos el molde con mantequilla (en mi caso era margarina) y encima papel sulfurizado (siempre engraso el molde antes de poner el papel para que se agarre mejor), vertemos la mezcla y espolvoreamos con una mezcla hecha de canela y azúcar.
- Metemos en horno precalentado a 210º y lo cambiamos 190º al introducir la bica, en el nivel 2 durante unos 35 minutos, en los últimos 10´ puse el ventilador. El horno cada uno debe conocer el suyo y adecuarlo a sus "manías"
- Dejamos que enfríe un poco en el molde antes de sacarlo, sino se rompería.
- Usé un molde de cristal de 23 x 32



viernes, 26 de agosto de 2011

TRES RECEITAS CON TOMATE

TRES RECETAS CON TOMATE
Son moitas as receitas que podemos facer con tomate, claro que si. Esta tempada abundan os tomates, na casa dos meus pais nada máis entrar o primeiro que ves son cheas de tomates. Fago salsa para que quede para o inverno e tómanse ensaladas de tomate a diario. Pareceume boa idea ir recompilando receitas con tomate sinxelas, pero con encanto, que na miña casa, polo menos, non se toman habitualmente, así podemos consumir os tomates, pero de formas diferentes e todas elas moi ricas.
En castellano
Son muchas las recetas que podemos hacer con tomate, claro que si. Esta temporada abundan los tomates, en casa de mis padres nada más entrar lo primero que ves son montones de tomates. Hago salsa para que quede para el invierno y se toman ensaladas de tomate a diario. Me pareció buena idea ir recopilando recetas con tomate sencillas, pero con encanto, que en mi casa, por lo menos, no se toman habitualmente, así podemos consumir los tomates, pero de formas diferentes y todas ellas muy ricas.

ENSALADA DE TOMATE E QUEIXO FETA
ENSALADA DE TOMATE Y QUESO FETA
Ingredientes
2 tomates maduros e duros
150 gr de queixo feta
Olivas negras
Para a vinagreta
25 ml de aceite de oliva virxe extra
2 dentes de allo
6 follas de albahaca
Vinagre de módena
Sal maldon

En castellano
Ingredientes
2 tomates maduros y duros
150 gr de queso feta
Aceitunas negras
Para la vinagreta
25 ml de aceite de oliva virgen extra
2 dientes de ajo
6 hojas de albahaca
Vinagre de módena
Sal maldon


Realización
- Lavamos ben os tomates e os troceamos. Troceamos o queixo feta, engadimos as olivas.
- Facemos a vinagreta: Na picadora introducimos o allo, a albahaca e o aceite e procesamos todo xunto. Eu fixen máis cantidade que a que poño nos ingredientes, porque senón a picadora non o procesa ben. Logo gárdase para outra ensadala sen problemas. Tamén se podería facer a man picando finamente a albahaca e o allo. .Engadimos un bo chorro de vinagre de módena e mesturámolo ben.
- Salgamos un pouco os tomates (se queremos), regamos a ensalada coa vinagreta e listo.

En castellano
Realización
- Lavamos bien los tomates y los troceamos. Troceamos el queso feta, añadimos las aceitunas.
- Hacemos la vinagreta: En la picadora introducimos el ajo, la albahaca y el aceite y procesamos todo junto. Yo hice más cantidad, que la que pongo en los ingredientes, porque sinó la picadora no lo procesa bien. Luego se guarda para otra ensadala sin problemas. También se podría hacer a mano picando finamente la albahaca y el ajo. .Añadimos un buen chorro de vinagre de módena y lo mezclamos bien.
- Salamos un poco los tomates (si queremos), regamos la ensalada con la vinagreta y listo.

______________________________________________________________________________

ENSALADA CAPRESSE
Ingredientes
2 tomates
300 gr de mozarella fresca
Para o aliño (fixen un pesto suave) (destas cantidades sobroume)
10 follas de albahaca (as miñas eran moi pequeniñas e puxen máis)
60 ml de aceite de oliva virxe extra
1 cullerada de piñóns torrados
1 cullerada de parmesano recentemente rilado
1 dente de allo
sal maldon
En castellano
Ingredientes
2 tomates
300 gr de mozarella
Para el  aliño.Hice un pesto suave (me sobró):
10 hojas de albahaca (Como las mías eran muy pequeñitas puse más)
60 ml de aceite de oliva virgen extra
1 cucharada de piñones tostados
1 cucharada de parmesano recién rallado
1 diente de ajo
sal maldon



Realización
- Cortamos en rodaxas o tomate e a mozarella. Disponémolos de forma alterna onde os vaiamos a servir. Salgamos a gusto e botámoslle por encima o pesto.
Realización do pesto
Nas receitas orixinais desta ensalada non leva pesto, so leva aceite con albahaca. Pero a min como me gusta tanto o pesto...
- Torramos os piñóns nunha tixola.
- Raiamos o queixo parmesano.
- Pomos a albahaca, os piñóns e o dente de allo na picadora ou na batidora. Trituramos. Engadimos o queixo e volvemos á mesturar. Para rematar, incorpórase o aceite e vólvese a mesturar. Salpimentamos a gusto e listo. Se lle poñemos o sal ao tomate e o queixo, non salgamos o pesto.
En castellano
Realización
Cortamos en rodajas tanto el tomate como la mozarella . Los disponemos en el plato de servir alternando las rodajas de tomate y las de mozarella. Le echamos un poco de sal y por último le vamos echando por encima el pesto.
Realización del pesto
En las recetas originales no lleva pesto, solo aceite con albahaca, pero como a mi me gusta tanto el pesto, pues me emocioné.
- Tostamos los piñones en una sartén.
- Rallamos el queso parmesano.
- Ponemos la albahaca, los piñones y el diente de ajo en la picadora o en la batidora. Trituramos. Añadimos el queso y volvemos a a mezclar. Por último, se incorpora el aceite y se vuelve a mezclar. Podemos salpimentar o no, si lo hacemos ya no le ponemos sal al tomate y la mozarella.

__________________________________________________________________________________
SALMOREJO
Ingredientes
700 gr de tomates maduros (sen pelar)
70 gr de faragulla de pan vello
1 dente de allo
6 culleradas de aceite de oliva virxe
sal e vinagre ao gusto
Para acompañar: ovo duro e xamón serrano

En castellano
Ingredientes
700 gr de tomates maduros (sin pelar)
70 gr de miga de pan viejo
1 diente de ajo
6 cucharadas de aceite de oliva virgen
sal y vinagre al gusto
Para acompañar: huevo duro y jamón serrano




Realización
- Pelamos e despebitamos os tomates.
- Introducimos todos os ingredientes nun recipiente e batemos co batedor eléctrico ata conseguir unha crema. Se queda moi espeso podemos engadir un pouco de auga ou un pouco máis de aceite.

- Tómase ben frío e podemos acompañalo con ovo duro e/ou con xamón.
En castellano
Realización
- Pelamos y despepitamos los tomates.
- Introducimos todos los ingredientes en un recipiente y batimos con la batidora hasta conseguir una crema. Si queda muy espeso podemos añadir un poco de agua o un poco más de aceite.
- Se toma bien frío y se puede acompañar con huevo duro picado y/o con jamón.

miércoles, 10 de agosto de 2011

CRISTAL CHEESE CAKE

Esta é unha receita bastante especial. Cedeuma un cociñeiro profesional de categoría.
Durante o curso, ás veces, máis ben unha vez por semana, imos comer a un restaurante cerca do cole e nunha desas comidas, de sobremesa, ofrecéronnos esta torta, por suposto, gustounos a todos. O caso é que a receita acabou nas miñas mans, cedida por Raúl, o cociñeiro, e agora xerente do Praia de Quenxe Restaurante, que tamén é aparthotel, emprazado na localidade de Corcubión, unha pequena vila costeira da Costa da Morte. Alí todo é agradable, desde a comida, o servizo, o local e nin que dicir teñen, as estupendas vistas. Digno de ser visitado e gozado. Non é fácil acceder a el porque non se atopa na estrada xeral, pero desde logo vale a pena tomar o curto desvío para poder gozar de todo o que alí nos ofrecen. Se alguén quere saber máis pode visitar a súa páxina web ou a súa páxina de facebook.
É unha receita moi sinxela e resultona, podemos facela en forma de torta ou presentala en pequenas racións en coquetos vasiños. No restaurante ofrécennola con esta presentación en vasiños baixos, eu en principio ía facer unha torta, pero gustoume tanto esta presentación que comprei os vasiños. Teño que dicir que aos meus comensais tamén lles gustou moito. Ademais é desas receitas nas que non te complicas moito, quedas de marabilla e podes telo previamente preparado ou ata pode sacarnos dalgún apuro ante uns invitados inesperados.
O nome, pois mantiven o que o autor lle puxo, a ver quen son eu para cambiarllo. Na receita orixinal usa marmelada de arandos, pero tendo en casa marmelada de amoras caseira recentemente feita pareceume oportuno substituír os arandos por amoras e é igualmente delicioso.



En castellano
Esta es una receta bastante especial. Me la cedió un cocinero profesional de categoría.
Durante el curso, a veces, bueno más bien una vez por semana, vamos a comer a un restaurante cerca del cole y en una de esas comidas, de postre, nos ofrecieron esta tarta, por supuesto, nos gustó a todos. El caso es que la receta acabó en mis manos, cedida por Raúl, el cocinero y ahora gerente del Praia de Quenxe Restaurante, que también es aparthotel, emplazado en la localidad de Corcubión, una pequeña villa costera de A Costa da Morte. Allí todo es agradable, desde la comida, el servicio, el local y ni que decir tienen, las estupendas vistas. Digno de ser visitado y disfrutado. No es fácil acceder a él porque  no se encuentra en la carretera general, pero desde luego vale la pena tomar el corto desvío para poder disfrutar de todo lo que allí nos ofrecen. Si alguien quiere saber más puede visitar su página web o su página de facebook.
Es una receta muy sencilla y resultona, podemos hacerla en forma de tarta o presentarla en pequeñas raciones en coquetos vasitos. En el restaurante nos la ofrecen con esta presentación en vasitos bajos, yo en principio iba a hacer una tarta, pero me gusta tanto esta presentación que me compré los vasitos. Tengo que decir que a mis comensales también les gustó mucho. Además es  de esas recetas en las que no te complicas mucho, quedas de maravilla y puedes tenerlo previamente preparado o incluso puede sacarnos de algún apuro ante unos invitados inesperados.
El nombre, pues mantuve el que el autor le puso, a ver quien soy yo para cambiárselo. En la receta original usa mermelada de arándanos, pero teniendo en casa mermelada de moras casera recién hecha me pareció oportuno sustituír los arándanos por moras y es igualmente delicioso.



Ingredientes (usei a metade dos ingredientes que me dicía, saíron 7 vasiños)
Para a base
Galletas maría (Usei un pouco máis de medio rulo)
100 grs de margarina (eu uso flora de aceite de oliva)

Para o recheo, crema de queixo
500 gr de nata
Unha tarrina de philadelphia, 200 gr
3 culleradas de azucre glass
Para a superficie
Marmelada (neste caso de amoras, pode ser do sabor que máis nos guste), usei 3 culleradas
Auga, unhas tres culleradas ou algo máis, depende da fluidez que queiramos.

En castellano
Ingredientes (usé la mitad de los ingredientes que me decía, salieron 7 vasitos)
Para la base
Galletas maría (Usé un poco más de medio rulo)
100 grs de margarina (yo uso flora de aceite de oliva)
Para el relleno, crema de queso
500 gr de nata
Una tarrina de philadelphia, 200 gr
3 cucharadas de azúcar glass
Para la superficie
Mermelada (en este caso de moras, puede ser del sabor que más nos guste), usé 3 cucharadas
Agua, unas tres cucharadas o algo más, depende de la fluidez que queramos.



Realización
- Trituramos as galletas, eu fágoo na picadora.
- Derretimos a margarina e mesturámola coas galletas trituradas, de forma que as galletas non absorban toda a margarina. Eu usei margarina porque quería que a base de galletas quedase areosa e non compacta, se usamos manteiga quedaranos máis compacta ao arrefriar a manteiga e será máis difícil de despegar do fondo e para comer en conxunto coa crema de queixo. Así arenosa podemos ter un bocado delicioso no que se incorporan os tres sabores desta sobremesa. Tamén poderiamos usar manteiga, pero sempre intentado que non mollase do todo a galleta. Se fose torta sería conveniente que a base fose compacta xa que logo usariamos máis manteiga.
- Semimontamos a nata, incorporamos o queixo e o azucre e seguimos montando ata conseguir que estea consistente. No caso de que quixésemos unha torta deberiamos integrar ao conxunto unhas 5-6 follas de xelatina, primeiro as hidramos en auga e despois, escorridas, desfacémolas nun pouco de leite quente, non máis dun dedo nun vaso que podemos quentar no micro. Esperamos a que arrefríe e unímolo á crema de queixo, mesturando ben .
- Para a cobertura mesturamos a marmelada coa auga e quentámolo ata que consigamos a consitencia desexada, máis ou menos líquida segundo gustos. Deixamos enfríar antes de incoporar. Se fose torta tamén poderiamos facelo con xelatina ou coa marmelada sen diluír.
Montaxe
-Pomos no fondo dos vasiños a galleta, encima a crema de queixo, axudados dunha manga pasteleira, e para rematar cubrímolo coa marmelada.
- Metemos na neveira, polo menos un par de horas antes de servir. En caso de torta grande, necesita máis tempo para que calle, mellor dun día para outro. E para a cobertura de marmelada esperariamos a que callase a crema.
- Teño que dicir que canto máis tempo pase na neveira mellor está, así que se o facemos o día anterior vainos a gustar máis que se o preparamos o mesmo día.


 



En castellano
Realización
- Trituramos las galletas, yo lo hago en la picadora.
- Derretimos la margarina y la mezclamos con las galletas trituradas, de forma que las galletas no absorban toda la margarina. Yo usé margarina porque quería que la base de galletas me quedara arenosa y no compacta, si usamos mantequilla nos quedará más compacta al enfriar la mantequilla y será más difícil de despegar del fondo y de comer en conjunto con la crema de queso. Así arenosa podemos tener un bocado delicioso en el que se incorporan los tres sabores de este postre. También podríamos usar mantequilla, pero siempre intentado que no mojase del todo la galleta. Si fuese tarta sería conveniente que la base fuese compacta por tanto usaríamos más mantequilla.
- Semimontamos la nata, incorporamos el queso y el azúcar y seguimos montando hasta conseguir que esté consistente. En caso de que quisiéramos una tarta deberíamos integrar al conjunto unas 5-6 hojas de gelatina,  primero las hidramos en agua y después, escurridas, las deshacemos en un poco de leche caliente, no más de un dedo en un vaso que podemos calentar en el micro. Esperamos a que enfríe y lo unimos a la crema de queso, mezclando bien .
- Para la cobertura mezclamos la mermelada con el agua y lo calentamos hasta que consigamos la consitencia deseada, más o menos líquida según gustos. Dejamos enfríar antes de incoporar. Si fuese tarta también podríamos hacerlo con gelatina o con la mermelada sin diluír.
Montaje
-Ponemos en el fondo de los vasitos la galleta, encima la crema de queso, ayudados de una manga pastelera, y por último lo cubrimos con la mermelada.
- Metemos en la nevera, por lo menos un par de horas antes de servir. En caso de tarta grande, necesita más tiempo para que cuaje, mejor de un día para otro. Y para la cobertura de mermelada esperaríamos a que cuajara la crema.
- Tengo que decir que cuanto más tiempo pase en la nevera mejor está, así que si lo hacemos el día anterior nos va a gustar más que si lo preparamos el mismo día.






sábado, 6 de agosto de 2011

BROWNIE

Vale, si, recoñézoo, nunca fixen brownie, é a miña primeira vez, sempre hai unha primeira vez para todo, non?
Comer comino nalgunha ocasión, a primeira vez foi da man da miña querida Puri e encantoume. Tamén nalgún restaurante, cando pon prostres degustación. E teño que confesar que non me gustou, atopeino seco. Na rede vémolo moi a miúdo, pero á min atraíanme os altos e húmidos. E fai tempo que vin un no blog, Tentaciones, que me conquistou, copieino e deixeino no meu cartafol de receitas pendentes, o tempo ía pasando e aínda que me acordaba del quedaba para outra ocasión. Desde fai unha semana creo que estiven a piques de levantarme para ir facelo unha chea de veces, pero despois sentábame e dicía, NON! Hoxe non me puiden resistir, máis cando vin un que me conquistou no blogue "Caña de azúcar", non coñecía este blogue e descubrino pasando dun a outro. Comparei as dúas receitas e parecíanse bastante coa excepción de que este último era de tan só 2 ovos, pequeniño, foi o que fixo que me animase. Fíxeno nun molde de 20x20. É suficiente para darse un capricho.
Teño que dicir que está riquisimo e o bo do brownie, para min, é que teña un punto de humidade no interior.




En castellano
Vale, sí, lo reconozco, nunca hice brownie, es mi primera vez, siempre hay una primera vez para todo, no?
Comer lo he comido en alguna ocasión, la primera vez fue de la mano de mi querida Puri y me encantó. También en algún restaurante, cuando ponen postres degustación. Y tengo que confesar que no me gustó, lo encontré seco. En la red lo vemos muy a menudo, pero a mi me atraían los altos y húmedos. Y hace tiempo que vi uno en el blog, Tentaciones, que me conquistó, lo copié y lo dejé en mi carpeta de recetas pendientes, el tiempo iba pasando y aunque me acordaba de él quedaba para otra ocasión. Desde hace una semana creo que estuve a punto de levantarme para ir a hacerlo un montón de veces, pero después me sentaba y decía, NO! Hoy no me pude resistir, más cuando vi uno que me conquitó en el blog "Caña de azúcar", no conocía este blog y lo descubrí pasando de uno a otro. Comparé las dos recetas y se parecían bastante con la salvedad de que este último era de tan solo 2 huevos, pequeñito, fue lo que hizo que me animara. Lo hice en un molde de 20x20. Es suficiente para darse un capricho.
Tengo que decir que está riquisimo y lo bueno del brownie, para mi, es que tenga un punto de humedad en el interior.



Ingredientes: 
125 gr de chocolate negro
125 gr de manteiga
2 ovos
150 gr de azucre moreno
70 gr de fariña de repostería
100 gr de noces troceadas
En castellano
Ingredientes:
125 gr de chocolate negro
125 gr de mantequilla
2 huevos
150 gr de azúcar moreno
70 gr de harina de repostería
100 gr de nueces troceadas


Preparación
- Fundimos a manteiga co chocolate a anacos, no microondas mirándoo cada 20 segundos para que non se queime, e removendo para que se funda co calor residual.
- Batemos os ovos co azucre ata que branqueen e estean cremosos.
- Imos engadindo a mestura de chocolate, aos ovos, removendo sen parar para que os ovos non callen co calor.
- Cando isto este integrado, engadimos a fariña tamizada aos poucos. Cando xa estea todo ben mesturado integramos as noces picadas. Vertémolo nun molde engraxado ou cuberto con papel de fornear.
- Forneamos, co forno prequecido a 180º durante 35 minutos. Cando vexamos que empeza a cuartearse pola superficie é que xa vai estando. Picámolo cunha brocheta ou cunha agulla e non é necesario que saia seca, que saia con algo de masa pegada.
- Deixamos que arrefríe un pouco antes de sacalo do molde porque senón romperíanos. Cando estea practicamente frío é cando o cortamos (se queremos)


En castellano
Preparación
- Fundimos la mantequilla con el chocolate a trozos, en el microondas mirándolo cada 20 segundos para que no se queme, y removiendo para que se termine de fundir con el calor residual.
- Batimos los huevos con el azúcar hasta que blanqueen y estén cremosos.
- Vamos añadiendo la mezcla de chocolate, a los huevos, removiendo sin parar para que los huevos no cuajen con el calor.
- Cuando esto este integrado, añadimos la harina tamizada poco a poco. Cuando ya este todo bien mezclado integramos las nueces picadas. Lo vertemos en un molde engrasado o cubierto con papel de hornear.
- Horneamos, con el horno precalentado a 180º durante 35 minutos. Cuando veamos que empieza a cuartearse por la superficie es que ya va estando. Lo pinchamos con una brocheta o con una aguja y no es necesario que salga seca, que salga con algo de masa pegada.
- Dejamos que enfríe un poco antes de sacarlo del molde porque sino se nos rompería. Cuando esté practicamente frío es cuando lo cortamos (si queremos).





miércoles, 3 de agosto de 2011

ENSALADA DE MELÓN CON VINAGRETA DE MENTA

As ensaladas son elaboracións moi sinxelas nas que só imos incorporando distintos alimentos. As mesturas son do máis variado, son infinitas. Ás veces parece unha tontería publicar nun blogue unha ensalada, pero atopámonos con mesturas que nos gustan e aínda non se nos ocurriran, non teño copiado ensaladas nin nada, así que non é tanta tontería. Ademais son tan bonitas e coloridas... E por engadidura son solucións rápidas a, que como hoxe? Rápidas e, o máis importante, moi saudables, unha boa maneira de desfrutar dunha boa comida porque se as facemos completas conseguimos un prato único, para a época estival, estupendo.
Esta é especialmente refrescante, o melón e a vinagreta de menta danlle un toque ben fresco. Por esta razón se me antollou publicala e que non se me esqueza.Unha ensalada moi propia do verán integrando produtos de tempada
En castellano
Las ensaladas son elaboraciones muy sencillas en las que sólo vamos incorporando distintos alimentos. Las mezclas son del más variado, son infinitas. A veces parece una tontería publicar en un blog una ensalada, pero nos encontramos con mezclas que nos gustan y aun no se nos ocurrieran, no he copiado ensaladas ni nada, así que no es tanta tontería. Además son tan bonitas y coloridas... Y por añadidura son soluciones rápidas a, que como hoy? Rápidas y, lo más importante, muy saludables, una buena manera de disfrutar de una buena comida porque si las hacemos completas conseguimos un plato único, para la época estival, estupendo.
Esta es especialmente refrescante, el melón y la vinagreta de menta le dan un toque bien fresco. Por esta razón se me antojó publicarla para que no se me olvide.Una ensalada muy propia del verano integrando productos de temporada




Ingredientes (non poño cantidades porque depende dos comensais, eu fixen unha soa ración, polo tanto un pouquiño de cada)
Leitugas variadas
Melón
Xamón serrano, mellor ibérico
Tomate
Mosarella fresca
Follas de menta
Para a vinagreta
Aceite de oliva virxe extra (puxen 50 ml, pero sobroume)
8 follas de menta fresca
Vinagre de viño
Sal maldon
En castellano
Ingredientes (no pongo cantidades porque depende de los comensales, yo fijen una sola ración, por lo tanto un poquito de cada)
Lechugas variadas
Melón
Jamón serrano, mejor ibérico
Tomate
Mosarella fresca
Hojas de menta
Para la vinagreta
Aceite de oliva virgen extra (pujen 50 ml, pero me sobró)
8 hojas de menta fresca
Vinagre de vino
Sal maldon




Realización
- Dispomos todos os igredientes nun prato ou fonte de servir e por encima botámoslle o sal o vinagre e o aceite de menta.
- Para facer o aceite de menta podemos picar finiña a menta e mesturala co aceite ou meter as follas menta e o aceite nun recipiente e mesturar todo cun batedor eléctrico, a velocidade baixa e a tempos moi curtos para que non emulsione demasiado o aceite.
- Tamén podemos mesturar o vinagre co aceite e regar a ensalada coa mestura.
En castellano
Realización
- Disponemos todos los igredientes en un plato o fuente de servir y por encima le echamos la sal, el vinagre y el aceite de menta.
- Para hacer el aceite de menta podemos picar finita la menta y mezclarla con el aceite o meter las hojas de menta y el aceite en un recipiente y mezclar todo con un batedor eléctrico, la velocidad baja y a tiempos muy cortos para que no emulsione demasiado el aceite.
- También podemos mezclar el vinagre con el aceite y regar la ensalada con la mezcla.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...