martes, 23 de diciembre de 2014

CREMA DE CABAZA CON MOUSSE DE QUEIXO DE CABRA E FOIE E CHUTNEY DE MAZÁ

CREMA DE CALABAZA CON MOUSSE DE QUESO DE CABRA Y FOIE Y CHUTNEY DE MANZANA

Puff, tanto título para unha copa tan pequeniña. Estanme afectando as miñas reunións con un grupo de amigas coas que fago visitas a restaurantes con pratos de nomes largos. Despois unha chega a casa coa cabeza tola e ponse a inventar, xa non valen as comidiñas de toda a vida. De feito este entrante tíñallo preparado para estas amigas en concreto nunha recente visita. É que claro, co que probamos por aí eu non ía ser menos. Polo que me dixeron está moi bo, aínda que ao mellor só foi por quedar ben, quen sabe. A verdade é que xogaba coa vantaxe de que sei que lles gusta probar cousas novas e combinacións de sabores diferentes. Creo que se os comensais son deste tipo o éxito está asegurado, porque a combinación invade o padal de sensacións e sabores diferentes, pero que se complementan. Animádevos a probar e a sorprender. Parece laborioso, pero en realidade non o é porque vas facendo cada cousa ao teu ritmo e con antelación e logo só é unir.
Cos ingredientes que vou poñer, tanto do chutney como da mousse, sae máis cantidade da necesaria, pero o chutney conservámolo en botes esterilizados e cerrados ao baleiro coma a marmelada e témolos para outras ocasións e o queixo co foie que sobre podermos servilo cunhas tostas coroado co propio chutney e é unha auténtica delicia.
En castellano
Puff tanto título para una copa tan pequeñita. Me están afectando mis reuniones con un grupo de amigas con las que hago visitas a restaurantes con platos con nombres largos. Después una llega a casa con la cabeza loca y se pone a inventar, ya no valen las comiditas de toda la vida. De hecho este entrante se lo tenía preparado para estas amigas en concreto en una reciente visita. Es que claro con lo que probamos por ahí yo no podía ser menos. Por lo que me dijeron está muy bueno, a lo mejor solo fue por quedar bien. La verdad es que jugaba con la ventaja de que sé que les gusta probar cosas nuevas y combinaciones de sabores diferentes. Creo que si los comensales son de ese tipo el éxito está asegurado porque la combinación invade el paladar de sensaciones y de sabores diferentes, pero que se complementan. Animaros a probar y a sorprender. Parece laborioso, pero en realidad no lo es porque vas haciendo cada cosa a tu ritmo y con antelación y luego solo es unir.
Con los ingredientes que voy a poner, tanto del chutney como de la mousse, sale más cantidad de la necesaria, pero el chutney lo conservamos en botes esterilizados y cerrados al vacío como la mermelada y lo tenemos para otras ocasiones y el queso con el foie lo que sobre podemos servilo con unas tostas coronado con  el propio chutney  y es una auténtica delicia.




Ingredientes
Crema de cabaza
Unha cebola
Unha cabaza pequena, sobre medio quilo
aceite, sal e pementa
Mousse de queixo de cabra e foie
100 g de foie
100 g de queixo de cabra
200 ml de nata
1 clara de ovo batida
Chutney de mazá
700 g de mazás
1 cebola
300 gr de azucre moreno
300 ml de vinagre de mazá (podemos poñer metade do líquido vinagre e a outra metade auga para que sexa máis suave)
Especias: canela, xenxibre, pementa, clavo, noz moscada (a cantidade ao noso gusto, eu puxen máis de canela e xenxibre e pouquiño de clavo)

En castellano
Ingredientes
Crema de calabaza
Una cebolla
Una calabaza pequeña, sobre medio quilo
aceite, sal y pimienta
Mousse de queso de cabra y foie
100 g de foie
100 g de queso de cabra (en este caso era de Touza vella)
200 ml de nata
1 clara batida
Chutney de manzana (salen dos botes)
700 g de manzanas
1 cebolla
300 g de azúcar moreno
300 ml  de vinagre de manzana
Especias: canela, jengibre, pimienta, clavo, nuez moscada (la cantidad a nuestro gusto, yo puse más de canela y jengibre y poquito de clavo)



Realización
Crema de cabaza
- Cubrimos o fondo dunha pota con aceite de oliva. Pochamos a cebola hasta que estea transparente e branda. Incorporamos a cabaza e casi cubrimos de auga ou caldo (según dispoñamos). Salpimentamos.
- Unha vez cocida a cabaza triturámola cun batedor. Debemos coller só os trozos de cabaza sen a auga, primeiro tritutamos e imos engadindo a auta hasta conseguir a textura desexada. Neste caso é convinte que quede máis ben espesiña para que se aguante a mouse na superficie. 
Mousse de queixo de cabra e foie
- Quentamos a nata hasta que ferva. Retiramos do lume e incorporamos o queixo e o foie partido en anaquiños, hasta que se desfagan na nata.
- Metemos na neveira. Esto é mellor facelo o día anterior para que nata estea ben fría.
- Unha vez fría batemos hasta montar a nata. Ao estar frío a mestura xa estará bastante compacta.
- Coas cantidades que puxen sae bastante. No meu caso como éramos cinco comensais retirei unhas catro culleradas da crema resultante e mestureino suavemente coa clara montada a punto de neve, tampouco usei toda a clara, a metade máis ou menos. O  resto da crema de nata, foie e queixo que sobrou servino para untar nunhas tostas e aseguro que é unha delicia, e máis se o coroamos con un pouco de chutney.
Chutney de mazá
- Colocamos todos os ingredientes nunha pota e esperamos a que a mazá abrande e se vaia caramelizando o conxunto, e se reduza o líquido. Arredor dunha hora, pero sempre burbullando.
- Se non queremos que sexa tan forte, en lugar de que todo o líquido sexa vinagre poñemos metade vinagre e metade auga.
- O resultado destas cantidades para o chutney é de dous botes de marmelada e un pouquiño máis. Eu esterilicei os botes e fíxenlles o valeiro, así consérvase ben e non pódese utilizar en outras ocasións.

Este es el aspecto del chutney


Montaxe
- Poñemos no fondo dunha copa un pouco de crema de cabaza morna (eu metín as copas coa crema 20 segundos no micro), encima colocamos, dándolle forma con dúas culleres, a mousse e logo un pouco de chutney.



En castellano
Realización
Crema de calabaza
- Cubrimos el fondo de una olla con aceite de oliva. Pochamos la cebolla hasta que esté blandita. Incorporamos la calabaza y casi cubrimos de agua o caldo (según dispongamos). Salpimentamos. 
- Una vez cocida la calabaza la trituramos con la batidora. Debemos coger solo los trozos de calabaza sin el agua, primero los trituramos y vamos añadiendo agua hasta conseguir la textura deseada. En este caso es conveniente que quede más bien espeso para que se aguante la mousse en la superficie.
Mousse de queso de cabra y foie
- Calentamos la nata hasta que llegue a ebullición. Retiramos del fuego e  incorporamos el queso y el foie hasta que se desagan en la nata.
- Metemos en la nevera. Esto es mejor hacerlo el día anterior para que la mezcla esté bien fría.
- Una vez frío batimos hasta que la nata esté montada. Al estár frío la mezcla ya estárá bastante compacta.
- Con las cantidades que he puesto sale bastante. En mi caso como éramos cinco comensales retiré unas cuatro cucharadas de la crema resultante y lo mezcle suavemente con la clara montada a punto de nieve, tampoco usé toda la clara, la mitad más o menos. El resto de  la crema de nata, foie y queso que sobró lo serví  para untar en unas tostas y aseguro que es una delicia, y más si lo coronamos con un poco de chutney.
Chutney de manzana
- Colocamos todos los ingredientes en una olla y esperamos a que la manzana se ablande y se vaya caramelizando el conjunto, y se reduzca el líquido. Alrededor de una hora, pero siempre burbujeando.
- Si no queremos que sea tan fuerte, en lugar de que todo el líquido sea vinagre ponemos la mitad vinagre y la mitad agua.
- El resultado de estas cantidades para el chutney es de dos botes de mermelada y un poquito más. Yo esterilicé los botes e hice el vacío, así se conserva bien y se puede utilizar en más ocasiones.
Montaje
- Calentamos un poco la crema de calabaza (en mi caso metí las copas con la crema 20 minutos en el micro). Encima colocamos la mousse, dándole forma con dos cucharas y adornamos con el chutney.

Así queda la crema de queso de cabra, foie y nata.


TOSTAS CON CREMA DE QUEIXO E FOIE E CHUTNEY DE MAZÁ
TOSTAS CON CREMA DE QUESO Y FOIE Y CHUTNEY DE MANZANA
Aproveitando o excedente, o que nos sobrou da crema que fixemos co foie, o queixo e a nata e que tamén a producción chutney foi de máis, pois presentámolo nunhas tostas e temos outro aperitivo delicioso. O pan das tostas é pan de viena, fixen tres barriñas que rebocei con sementes de papoula e quedaron con un formato ideal para estas mini tostas.



Aprovechando el exdente de producción, lo que nos sobró de la crema que hicimos con el foie, el queso y la nata y que también sobró chutney, pues lo presentamos en unas tostas y tenemos otro aperitivo delicioso. El pan de las tostas es pan de Viena, hice tres barritas que rebocé con semillas de amapola y quedaron con un formato ideal para estas mini tostas.


O chutney é ideal para acompañar calquera queixo, co azul fai un tándem perfecto. Este queixo azul, é o primeiro queixo azul galego, da casa PRESTES, chámase Lara&Sara, para o meu padal é un dos mellores azuis que probou.
sábado, 15 de noviembre de 2014

COGUMELOS CON XAMÓN SOBRE GOFRES REGADO CON REDUCIÓN DE OPORTO

SETAS CON JAMÓN SOBRE GOFRES SALADOS REGADO CON REDUCCIÓN DE OPORTO
Pois volvino a facer, volvín a esquecerme de que teño un blogue e que merece un poquito da miña atención. Xa o dixen noutras ocasións, debe ser unha síndrome ou algo que sufro, o tempo pásame demasiado rápido, case non son consciente, cando me dou conta foise un mes e eu penso que aínda estamos nos primeiros días.
Últimamente non fago case nada, pero teño unha chea de receitas pendentes. Estou pasando unha tempada na que non me apetece facer nada na cociña, non me apetece manchar e desordenar, ademais acabo pensado, "total é para engordar".
Esta receita vinme un pouco obrigada a facela porque os de marca silikomart puxéronse en contacto comigo para colaborar con eles e usar os seus moldes de silicona, aceptei e agora teño que cumprir, neste caso trátase duns moldes con forma de gofres e apaetecíame facer algo pouco convencional e non usalos para algo doce.
Ademais, Carmen volveu obsequiarme cunhas suculentas setas, e tiña moitas ganas de facer algo diferente e publicalo, que sei que Carmiña está pendente das miñas publicacións. A ver se lle gusta.

En castellano
Pues lo he vuelto a hacer, he vuelto a olvidarme de que tengo un blog y que merece un poquito de mi atención. Ya lo he dicho en otras ocasiones, debe ser un síndrome o algo que sufro, el tiempo me pasa demasiado rápido, casi no soy consciente, cuando me doy cuenta se fue un mes y yo pienso que todavía estamos en los primeros días.
Últimamente no hago casi nada, pero tengo un montón de recetas pendientes. Estoy pasando una temporada en la que no me apetece hacer nada en la cocina, no me apetece manchar y desordenar, además acabo pensado, "total es para engordar".
Esta receta me vi un poco obligada a hacerla porque los de marca silikomart se pusieron en contacto conmigo para colaborar con ellos y usar sus moldes de silicona, acepté y ahora tengo que cumplir, en este caso se trata de unos moldes con forma de gofres y me apaetecía hacer algo poco convencional y no usarlos para algo dulce.
Además, Carmen volvió obsequiarme con unas suculentas setas, y tenía muchas ganas de hacer algo diferente y publicarlo, que sé que Carmiña está pendiente de mis publicaciones. A ver si le gusta.



Ingredientes
Para a masa dos gofres
130 g de semolina
40 g de maizena
2 ovos
75 g de leite
1 dente de allo
Unhas ramiñas de perexil (creo que con albahaca tamén sería perfecto, pero non tiña)
40 g de queixo rilado (neste caso era queixo de cabra curado)
Media culleradiña de bicarbonato
2 g sal
Para o recheo
Aceite de oliva
Setas (non sei a cantidade, uns 400 g) (neste caso eran cantharellus e tricoloma columbeta)
Medio pemento verde
1 dente de allo
1 cebola
sal e pementa
Xamón serrano
Para a redución de Oporto
150 ml de viño de Oporto
3 culleradas de azucre
En castellano
Ingredientes
Para la masa de los gofres
130 g de semolina
40 g de maizena
2 huevos
75 g de leche
1 diente de ajo
Unas ramitas de perejil (creo que con albahaca también sería perfecto, pero no tenía)
40 g de queso rallado (en este caso era queso de cabra curado)
Media cucharadita de bicarbonato
sal
Para el relleno
Aceite de oliva
Setas (no sé la cantidad) (en este caso eran cantharellus y tricoloma columbeta)
Medio pimiento verde
1 diente de ajo
1 cebolla
sal y pimienta
Jamón serrano
Para la reducción de Oporto
150 ml de vino de Oporto
3 cucharadas de azúcar



Realización
Dos gofres
- Poñemos nun recipiente todos os ingredientes e facemos unha masa coa batidora. Repartimos a masa no molde de silicona con forma de gofres. A masa é xusta. Si non temos estes moldes podemos facer unhas filloas na tixola. 
- Introducimos o molde no forno, prequecido a 180º, durante 12 minutos.
- Retiramos dos moldes.
Preparación dos cogumelos
- Cubrimos o fondo dunha tixola con aceite de oliva. Douramos o allo cortado fino. Engadimos a cebola cortada en xuliana e deixámola ata que se vaia poñendo transparente e engadimos o pemento cortado en tiras finas.
- Cando o pimiento empece a estar brando engadimos as setas lavadas e cortadas en anacos. Deixamos que se consuma a auga das setas, salpimentamos e engadimos o jamón serrano cortado en tacos.
- Mesturamos ben e deixámolo uns minutos.
Redución de viño Oporto
- Cando as setas vaian estando listas, poñemos nun cazo o viño e o azucre, levámolo a ebulición. Deixamos que se reduza e imos comprobando  a súa consistencia. Temos que baixar un pouco o calor, pero sempre en ebulición. Cando fai moita espuma é que xa está. Podemos comprobalo poñendo un pouco nun prato e deixando que arrefríe. A súa consistencia é máis densa. 
Montaxe
Poñemos encima dos gofres as setas e regamos coa redución. Engadimos unhas lascas de queixo, neste caso era queixo curado de cabra, pero un parmesano ou unhas migas de queixo azul tamén lle quedarían fenomenal.



En castellano
Realización
De los gofres
- Ponemos en un recipiente todos los ingredientes y hacemos una masa con la batidora. Repartimos la masa en el molde de silicona con forma de gofres. La masa es justa. Si no tenemos estos moldes podemos hacer unas filloas en la sartén. 
- Introducimos el molde en el horno, precalentado a 180º, durante 12 minutos.
- Retiramos de los moldes.
Preparación de las setas
- Cubrimos el fondo de una sartén con aceite de oliva. Doramos el ajo cortado fino. Añadimos la cebolla cortada en juliana y la dejamos hasta que se vaya poniendo transparente y añadimos el pimiento cortado en tiras finas.
- Cuando el pimiento empiece a estar blando añadimos las setas lavadas y cortadas en trozos. Dejamos que se consuma el agua de las setas, salpimentamos y añadimos el jamón serrano cortado en tacos.
- Mezclamos bien y lo dejamos unos minutos.
Reducción de vino Oporto
- Cuando las setas vayan estando listas, ponemos en un cazo el vino y el azúcar, lo llevamos a ebullición. Dejamos que se reduzca y vamos comprobando su consistencia. Tenemos que bajar un poco el calor, pero siempre en ebullición. Cuando hace mucha espuma es que ya está. Podemos comprobarlo poniendo un poco en un plato y dejando que enfríe. Su consistencia es más densa. 

Montaje
Ponemos encima de los gofres las setas y regamos con la reducción. Añadimos unas lascas de queso, en este caso era queso curado de cabra, pero un parmesano o unas migas de queso azul también le quedarían fenomenal.



miércoles, 6 de agosto de 2014

ENSAIMADA

Xa tiña ganas de publicar esta receita. Non é que estea boa, a ensaimada, é que está boísima, é algo case indescriptible, hai que probala e punto.
Tíñalle moito medo, imaxinábame que non me ía a saír ben, pensaba que sería un gran fracaso, pero non, foi un gran éxito. O meu pai levaba moito tempo dicíndome que tiña que intentalo coa ensaimada, pero non me atrevía, vía vídeos en youtube, lía receitas, pero non atopaba a coraxe suficiente para enfrontarme a ela. Ata que comprei o libro do meu adorado Ibán Yarza, lin ben a receita, mirei e remiré e cando me quixen dar conta estaba metida en masa.
Direi que agora ata me parece fácil de facer e o que me estaba perdendo porque é unha auténtica delicia.
En castellano
Ya tenía ganas de publicar esta receta. No es que esté buena, la ensaimada, es que está buenísima, es algo casi indescriptible, hay que probarla y punto.
Le tenía mucho miedo, me imaginaba que no me iba a salir bien, pensaba que sería un gran fracaso, pero no, fue un gran éxito. Mi padre llevaba mucho tiempo diciéndome que tenía que intentarlo con la ensaimada, pero no me atrevía, veía vídeos en youtube, leía recetas, pero no encontraba el coraje suficiente para enfrentarme a ella. Hasta que me compré el libro de mi adorado Ibán Yarza, leí bien la receta, miré y remiré y cuando me quise dar cuenta estaba metida en masa.
Diré que ahora hasta me parece fácil de hacer y lo que me estaba perdiendo porque es una auténtica delicia.



Ingredientes
30 g de masa nai
300 g de fariña de forza
105 g de auga
90 g de azucre
4 g de sal ( no libro non o pon, pero eu póñolle)
1 ovo (55 g aprox)
2 g de levadura de panadería seca
Manteiga de porco (uns 60 g) (no libro de Ibán yarza di: 200 g, pero pareceume excesivo)
E o que queiramos para o recheo: cabelo de anxo, mermelada, crema... (ou nada)
En castellano
Ingredientes
30 g de masa madre
300 g de harina de fuerza
105 g de agua
90 g de azúcar
4 g de sal ( en el libro no lo pone, pero yo le pongo)
1 huevo (55 g aprox)
2 g de levadura de panadería seca
Manteca de cerdo (unos 60 g) (en el libro de Ibán yarza dice: 200 g, pero para mi es excesivo)
Y lo que queramos para el relleno: cabello de ángel, mermelada, crema... (o nada)




Elaboración
- Primeiro debemos preparar a masa nai: unhas horas antes, entre oito e doce, mesturamos 20 g de farila cunha puntiña de coitelo de levadura seca de panadería e con 10 g de auga. Facemos unha boliña e deixámola fermentar nun recipiente pechado por unhas oito horas.
- Para facer a masa mesturamos a fariña coa levadura (que serán sobre dous gramos ou un pouco menos), o azucre, a masa nai troceada , engadimos a auga e o ovo e o sal e mesturamos. Eu fágoo na panificadora e primeiro introduzo os líquidos, o sal, o azucre e a masa nai en anaquiños e para rematar a fariña e a levadura. Doulle tres amasados na panificadora e logo amaso a man ata conseguir a membrana. Amasados e repousos, amásase durante cinco minutos, déixase repousar uns dez e así ata que conseguimos unha masa lisa e moi elástica que ao estirala se foma unha membrana.
- O toque da ensaimada é o amasado, hai que amasar moito, ata conseguir que ao coller un pouco de masa e estirala se forma unha membrana. Como amasar cansa moito e como a masa cando repousa se amasa, pois é o máis adecuado, amasar durante uns cinco minutos, deixala repousar e seguir, en varias tandas ata conseguir o noso obxectivo.
- Unha vez conseguimos a nosa masa lisa e elástica, deixámola repousar durante unha media hora ou 45 minutos.
- Pasado o tempo de repouso untamos o lugar de traballo, que debe ser amplo, con aceite. Pasamos a masa a esa superficie e estirámola en forma de lingua. No meu caso divido a masa en dúas, non teño espazo suficiente para facer unha soa ensaimada.
- Untamos a superficie da masa coa manteiga de porco de forma xenerosa e vaise estirando a masa. Ímola esmagando coas palmas das mans e estirando, ata que quede transparente. Esta é a peor parte porque pensas que non será posible, pero o é, ademais é entretido e bonito vela estirarse coma un chicle.




- Cando a temos totalmente estirada, poñémoslle o recheo nun dos bordos longos e enrolamos ata chegar ao final.





- Neste punto debo aclarar algo, vin nalgún vídeo por internet que antes de empezar a enrollar colocan unha tira de masa que cortaron do lado oposto, chámanlle o corazón. A min gústame máis, sae máis esponxosa.
- Deixamos repousar a tira de masa uns 25 minutos. Transcorrido ese tempo estiramos ben a tira e colocámola en forma de espiral nunha bandexa de forno cuberta con papel de fornear. Na espiral debe quedar espazo para deixar que a masa creza de maneira que podamos mover o dedo no interior da espiral.





- Deixámola fermentar durante unhas dez ou doce horas, ata que estea ben inchada. 




- Forneamos durante un 20 minutos en forno quente a 180º. Si vemos que se doura demasiado cubrimos con papel de prata. 
- Deixamos que arrefríe e espolvorear con azucre glas.




En castellano
Elaboración
- Primero debemos preparar la masa madre: unas horas antes, entre ocho y doce, mezclamos 20 g de harina con una puntita de cuchillo de levadura seca de panadería y con 10 g de agua. Hacemos una bolita y la dejamos fermentar en un recipiente cerrado por unas ocho horas.
- Para hacer la masa mezclamos la harina con la levadura (que serán sobre dos gramos o un poco menos), el azúcar, la masa madre troceada , añadimos el agua y el huevo y la sal y mezclamos. Yo lo hago en la panificadora y primero introduzco los líquidos, la sal, el azúcar y la masa madre en trocitos y por último la harina y la levadura. Le doy tres amasados en la panificadora y luego amaso a mano hasta conseguir la membrana. Amasados y reposos, se amasa durante cinco minutos, se deja reposar unos diez y así hasta que conseguimos una masa lisa y muy elástica que al estirarla se forme una membrana.
- El toque de la ensaimada es el amasado, hay que amasar mucho, hasta conseguir que al coger un poco de masa y estirarla se forme una membrana. Como amasar cansa mucho y como la masa cuando reposa se amasa, pues es lo más adecuado, amasar durante unos cinco minutos, dejarla reposar y seguir, en varias tandas hasta conseguir nuestro objetivo.
- Una vez hemos conseguido nuestra masa lisa y elástica, la dejamos reposar durante una media hora o 45 minutos.



- Pasado el tiempo de reposo untamos el lugar de trabajo, que debe ser amplio, con aceite. Pasamos la masa a esa superficie y la estiramos en forma de lengua. En mi caso divido la masa en dos, no tengo espacio suficiente para hacer una sola ensaimada-
- Untamos la superficie de la masa con la manteca de cerdo de forma generosa y se va estirando la masa. La vamos aplastando con las palmas de las manos y estirando, hasta que quede transparente. Esta es la peor parte porque piensas que no será posible, pero lo es, además es entretenido y bonito verla estirarse como un chicle.
- Cuando la tenemos totalmente estirada, le ponemos el relleno en uno de los bordes largos y enrollamos hasta llegar al final.
- En este punto debo aclarar algo,  vi en algún vídeo por internet que antes de  empezar a enrollar colocan una tira de masa que cortaron del lado opuesto, le llaman el corazón. A mi me gusta más, sale más esponjosa.
- Dejamos reposar la tira de masa unos 25 minutos. Transcurrido ese tiempo estiramos bien la tira y la  colocamos en forma de espiral en una bandeja de horno cubierta con papel de hornear. En la espiral debe quedar espacio para dejar que la masa crezca de manera que podamos mover el dedo en el interior de la espiral.
- La dejamos fermentar durante unas diez o doce horas, hasta que esté bien hinchada. 
- Horneamos durante uno 20 minutos en horno caliente a 180º. Si vemos que se dora demasiado cubrimos con papel de plata. 
- Dejamos que enfríe y espolvorear con azúcar glas.


lunes, 28 de julio de 2014

CINTAS DE CABACIÑO E CENORIA CON GAMBAS

CINTAS DE CALABACÍN Y ZANAHORIA CON GAMBAS
Esta entrada non estaba planificada, as miñas intencións eran outras, tocáballe a unha receita doce e espectacular que quedará para a semana que vén. 
É desas cousas que pasan, que te metes na cociña e fas algo que tes en mente e que non sabes como quedará e resulta que queda fantástico, é sinxelo, san, rápido. Nunha palabra, ideal. Entón hai que publicalo no blogue porque se cadra lle dás unha boa idea a alguén. A min con que lle sirva a unha soa persoa xa me chega. 
Imos alá que é moi sinxelo
En castellano
Esta entrada no estaba planificada, mis intenciones eran otras, le tocaba a una recetita dulce y espectacular que quedará para la semana que viene. 
Es de esas cosas que pasan, que te metes en la cocina y haces algo que tienes en mente y que no sabes como quedará y resulta que queda fantástico, es sencillo, sano, rápido. En una palabra, ideal. Entonces hay que publicarlo en el blog porque a lo mejor le das una buena idea a alguien. A mi con que le valga a una sola persona ya me llega. 
Vamos allá que es muy sencillo.



Ingredientes
1 cabaciño mediano
Dúas cenorias
2 dentes de allo
Un puñado de gambas
Aceite de oliva
Sal, pementa e glasé de vinagre de frambuesa (opcional)
En castellano
Ingredientes
1 calabacín mediano
Dos zanahorias
2 dientes de ajo
Un puñado de gambas
Aceite de oliva
Sal, pimienta y glasé de vinagre de frambuesa (opcional)



Realización
- Lavamos ben o cabaciño cortámoslle os extremos e abrímolo lonxitudinalmente. Cunha culler quitamos a parte central onde están as pebidas, é dicir, eliminamos as pebidas.
- Cunha mandolina ou cun pelador (este foi o meu caso), facemos tiras finitas do cabaciño.
- Procedemos do mesmo xeito coas cenorias, antes xa lle raspáramos  a pel exterior.
- Cubrimos o fondo dunha tixola con aceite, e douramos nel un dente de allo cortado moi finiño.
- En canto o allo estea dourado introducimos o cabaciño e a cenoria, salpimentamos e deixamos que se vaia facendo. Irán soltando auga, cando ese auga se consuma, as verduras estarán listas. O punto de cocción depende dos nosos gustos, podemos deixalo menos feito e a verdura estará cruxente. 
- Mentres a verdura se vai facendo, cocemos en auga cun pouco de sal, as gambas (previamente desconxeladas) por uns minutos. escorrémolas e pasámolas noutra tixola que cubrimos cun pouco de aceite e no que douramos outro dente de ajo cortado moi finiño.
- Cando vexamos que as gambas se douraron un poquiño, pasámolas á tixola onde temos as verduras, que xa estarán listas.
- Mesturamos todo dándolle unhas voltas e si queremos podemos engadir media culleradiña ( ou unha enteira, depende de gustos), de glassé de vinagre de frambuesa. Isto non é imprescindible, pero dálle un regusto doce, que non enmascara o resto dos sabores, e, para o meu gusto, quédalle moi ben.




En castellano
Realización
- Lavamos bien el calabacín le cortamos los extremos y lo abrimos longitudinalmente. Con una cuchara quitamos la parte central donde están las pepitas, es decir, eliminamos las pepitas.
- Con una mandolina o con un pelador (este ha sido mi caso), hacemos tiras finitas del calabacín.
- Procedemos de la misma manera con las zanahorias, pero antes le raspamos la piel exterior.
- Cubrimos el fondo de una sartén con aceite, y doramos en él un diente de ajo cortado muy finito.
- En cuanto el ajo esté dorado introducimos el calabacín y la zanahoria, salpimentamos y dejamos que se vaya haciendo. Irán soltando agua, cuando ese agua se consuma, las verduras estarán listas. El punto de cocción depende de nuestros gustos, podemos dejarlo menos hecho y la verdura estará crujiente. 
- Mientras la verdura se va haciendo, cocemos en agua con un poco de sal,  las gambas (previamente descongeladas) por unos minutos. Las escurrimos y las pasamos en otra sartén que hemos cubierto con un poco de aceite y en el que hemos dorado otro diente de ajo cortado muy finito.
- Cuando veamos que las gambas se han dorado un poquito, las pasamos a la sartén donde tenemos las verduras, que ya estarán listas.
- Mezclamos todo dándole unas vueltas y si queremos podemos añadir media cucharadita ( o una entera, depende de gustos), de glasé de vinagre de frambuesa. Esto no es imprescindible, pero le da un toque dulce, que no enmascara el resto de los sabores, y, para mi gusto le queda muy bien.

domingo, 20 de julio de 2014

TORTA DE SEMENTES DE PAPOULA E CHOCOLATE BRANCO

TARTA DE SEMILLAS DE AMAPOLA Y CHOCOLATE BLANCO

Espectacular!!!!! Esta torta non necesita máis adxectivos. É diferente a todo o que probaramos ata agora, vistosa, rica. É do mellor que probei en tortas. E non só o penso eu, quen a probou opina o mesmo.
Pois descubríronma o ano pasado, si, si, descubríronma. Por fortuna coñezo a unha blogueira fantástica que me descobre este tipo de cousas, non sei como o fai, pero ela descóbreo todo. E ese todo é orixinal, rico e xenial. Aínda que nunca tan xenial como ela, que é o máis do mundo mundial. De quen estou falando? Pois de Patt do blogue "Cocinando para Lola". O ano pasado, ensinoume esta tortiña tan orixinal e ao momento probámola as dúas, gustounos moito. Xa podiamos gozala no seu blogue, pero non podía deixar de publicala porque é desas receitas que non se poden perder Ademáis, como non, eu engadín algún cambio e non quero que se me perdan).
Xa a fixen en varias ocasións e a ninguén deixou indiferente. É triunfo asegurado, prometido. O cri, cri ao mordela sorpréndenos a todos.
En castellano
Espectacular!!!!! Esta tarta no necesita más adjetivos. Es diferente a todo lo que hemos probado hasta ahora, vistosa, rica. Es de lo mejor que he probado en tartas. Y no solo lo pienso yo, quien la ha probado opina lo mismo.
Pues me la descubrieron el año pasado, sí, sí, me la descubrieron. Por fortuna conozco a una bloguera fantástica que me descubre este tipo de cosas, no sé como lo hace, pero ella lo descubre todo. Y ese todo es original, rico y genial. Aunque nunca tan genial como ella, que es lo más del mundo mundial. De quién estoy hablando? Pues de  Patt del blog "Cocinando para Lola". El año pasado, me enseñó esta tartita tan original y al momento la probamos las dos, nos gustó mucho. Ya podíamos disfrutarla en su blog, pero no podía dejar de publicarla porque es de esas recetas que no se pueden perder (además, como no, yo hice unos cambios que no quería perder.)
Ya la he hecho en varias ocasiones y a nadie dejó indiferente, el cri, cri al morderla nos sorprende a todos. Es triunfo asegurado, prometido.




Ingredientes
Para o biscoito
3 ovos 
75 g de azucre glass
100 g de sementes de papoula
1 cullerada de améndoa moída
60 g de fariña
1 cullerada de maizena
1/2 culleradiña de levadura química (tipo Royal)
Para a ganaché
250 g de chocolate branco de cobertura
400 ml de nata
Para o almíbar de laranxa
O zume de  dúas laranxas
4 culleradas de azucre

En castellano
Ingredientes
Para el bizcocho
3 huevos 
75g de azúcar glass
100g de semillas de amapola
1 cucharada de almendra molida
60g de harina
1 cucharada de maizena
1/2 cucharadita de levadura química (tipo Royal)
Para la ganaché
250 g de chocolate blanco de cobertura
400 ml de nata
Para el almíbar de naranja
El zumo de  dos naranjas
4 cucharadas de azúcar



Elaboración
Masa
- Separamos as claras e montámolas a punto de neve e cando estean listas engadímoslles o azucre glass, aos poucos e sen deixar de bater. 
- Unha vez montadas as claras, engadímoslle as xemas dunha nunha e continuamos batendo.
- Para rematar, imos engadindo a fariña, a maizena e a levadura ata integrarse (esto vouno facendo manualmente e con coidado).
- Cando teñamos unha crema homoxénea engadímoslle as sementes de papoula e mesturamos ben .
- Envorcamos a masa nun molde de 18 cms de diámetro que xa estea engraxado ou forrado con papel de fornear
- Metemos no horno, previamente quente a 180ºC durante unha media hora, comprobamos cun pau se está feito.
- Unha vez frío cortámolo en tres partes.



Ganaché
- Poñemos a nata nun recipiente ao lume ata que empece a ferver. Retiramos do lume e engadimos o chocolate cortado en anacos, remexemos ata que se derreta o chocolate. Deixamos arrefriar e metemos na neveira, durante unhas cantas horas, para que estea ben frío. Isto é preferible preparalo o día anterior á realización da torta.
- Montamos a ganache cunhas variñas ata que teña consistencia.
Almíbar
- Quentamos o zume co azucre ata que o azucre se desfaga. Deixamos arrefriar.
Montaxe
- Laminamos o biscoito, eu fíxeno en tres.
- Regamos as capas de bizcocho co almíbar e sobre ela poñemos ganache de chocolate; poñemos encima outra lámina de biscoito e repetimos ata terminar.
- Decoramos ao gusto, neste caso, optei por "despeinar" o ganaché. É fácil e queda moi bonito.
- Metemos a torta na neveira e comémola ben fría.



En castellano
Elaboración
Masa
- Separamos las claras y las montamos a punto de nieve y cuando estén listas les añadimos el azúcar glass, poco a poco y sin dejar de batir. 
- Una vez montadas las claras, le añadimos las yemas de una en una y continuamos batiendo.
- Por último, vamos añadiendo  la harina, la maizena y la levadura hasta integrarse.
- Cuando tengamos una crema homogénea le añadimos las semillas de amapola y mezclamos bien .
- Volcamos la masa en un molde de 18cms de diámetro que ya esté engrasado o forrado con papel de hornear.
- Metemos en el horno, previamente caliente  a 180ºC durante una media hora, comprobamos con un palillo si está hecho.
- Una vez frío lo cortamos en tres partes.



Ganaché
Ponemos  la nata en un recipiente al fuego hasta que empiece a hervir. Retiramos del fuego y añadimos el chocolate cortado en trozos, removemos hasta que se derrita el chocolate. Dejamos enfriar y metemos en la nevera, durante unas cuantas horas, para que esté bien frío. Esto es preferible prepararlo el día anterior a la realización de la tarta.
- Montamos la ganache con unas varillas hasta que tenga consistencia.
El almíbar
- Calentamos el zumo con el azúcar hasta que el azúcar se deshaga. Dejamos enfriar.
Montaje
- Laminamos el bizcocho, yo lo hice en tres.
- Regamos las capas de bizcocho con el almíbar  y sobre ella ponemos ganache de chocolate; ponemos encima otra lámina de bizcocho y repetimos hasta terminar.
- Decoramos al gusto, en este caso, opté por "despeinar" el ganaché. Es fácil y queda moi bonito.
- Metemos la tarta en la nevera y la comemos bien fría.

sábado, 12 de julio de 2014

CABACIÑO RECHEO DE XARDA

CALABACÍN RELLENO DE CABALLA
Pois non era esta a entrada programada, pero como me gustou tanto a comida de hoxe pois non podía perderse a receitiña. Xa me gustou cando a fixen logo de ver a receita de Pamela en directo al paladar. Hoxe non sabía que comer, poucas cousas na casa e rebuscando na neveira e no armario pois fixen a miña propia versión e está de rechupete.
Está claro que con xarda fresca previamente cocida quedaría tamén perfecto, pero a falta dela boa é unha latiña e si é de catrineta pois mellor que mellor, eu sigo tirando do meu obsequio de aniversario que me saca de moitos apuros.
A ver si son capaz de publicar unha vez á semana, a semana pasada o pan, esta un pratiño salgado completo e a semana que vén ten que ser a sobremesa.
En castellano
Pues no era esta la entrada programada, pero como me gustó tanto la comida de hoy pues no podía perderse la recetita. Ya me gustó cuando la hice después de ver la receta de Pamela en directo al paladar. Hoy no sabía que comer, pocas cosas por casa y rebuscando en la nevera y en el armario pues hice mi propia versión y está de rechupete.
Está claro que con caballa fresca previamente cocida quedaría también perfecto, pero a falta de ella buena es una latita y si es de catrineta pues mejor que mejor, yo sigo tirando de mi obsequio de cumpleaños que me saca de muchos apuros.
A ver si soy capaz de publicar una vez a la semana, la semana pasada el pan, esta un platito salado completo y la semana que viene tiene que ser el postre.





Ingredientes
1 cabaciño mediano 
80 g de xarda en aceite de oliva (unha lata de catrineta)
1 cebola pequena
1 dente de allo
1 cenoria
100 g de tomate frito
sal, pementa e ourego
aceite de oliva 
queixo raiado para gratinar.

En castellano
Ingredientes
1 calabacín mediano 

80 g de caballa en aceite de oliva (una lata de catrineta)
1 cebolla pequeña
1 diente de ajo
1 zanahoria
100 g de tomate fritido
sal, pimienta y orégano
aceite de oliva 
queso rallado para gratinar.



Elaboración
- Lavamos, secamos e abrimos o cabaciño ao longo pola metade. Cortamos con axuda dun coitelo por todo o contorno interior sen chegar á pel e facémoslle uns cortes na polpa ao longo e ao ancho facendo cadradiños. Colocamos as metades sobre unha fonte de forno lixeiramente engraxada e forneamos co forno prequecido a 200º ata que a polpa estea branda (comprobámolo cun garfo) durante uns 20 minutos máis ou menos.
- Con axuda dunha culler sacamos a polpa do cabaciño sen romper a casca, troceamos e reservamos. 
- Cubrimos o fondo dunha tixola cun pouco de aceite de oliva, quentámolo un pouco. Pochamos a cebola e o allo, logo engadimos a cenoria ata que se abrande, todo cortado moi finiño (en picadora). 
- Cando estea ben pochadito todo engadimos o cabaciño que tiñamos reservado e dámoslle unhas voltas ata que se reduza o líquido, salpementamos.
- Por último engadimos a xarda, o tomate fritido e o ourego.
- Deixamos que se mesture todo ben uns minutos.
- Enchemos o cabaciño con esta mestura, cubrímos con queixo para gratinar e forneamos a 200º durante 20 minutos aproximadamente.




En castellano
Elaboración
- Lavamos, secamos y abrimos el calabacín a lo largo por la mitad. Cortamos con ayuda de un cuchillo por todo el contorno interior sin llegar a la piel y le hacemos unos cortes en la pulpa a lo largo y a lo ancho haciendo cuadraditos. Colocamos las  mitades sobre una fuente de horno ligeramente engrasada y horneamos con el horno a 200º hasta que la pulpa esté blanda (lo comprobamos con un tenedor) durante unos 20 minutos más o menos.
- Con ayuda de una cuchara sacamos la pulpa del calabacín sin romper la cáscara, la troceamos y reservamos. 
- Cubrimos el fondo de una sartén con un poco de aceite de oliva, lo calentamos un poco. Rehogamos  la cebolla y el ajo, luego añadimos la zanahoria hasta que se ablande, todo cortado muy finito (en picadora). 
- Cuando esté bien pochadito todo añadimos el calabacín que teníamos reservado y le damos unas vueltas hasta que se reduzca el líquido, salpimentamos.
- Por último añadimos la caballa, el tomate frito y el orégano.
- Dejamos que se mezcle todo bien unos minutos.
- Rellenamos el calabacín con esta mezcla,  cubrimos con queso para gratinar y horneamos a 200º durante 20 minutos aproximadamente.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...