RISOTTO DE GAMBAS E POLO

Sábado, ou San Sábado, para min é o día máxico, non oír o despertador, levantarme sen mirar o reloxo, esa sensación de que o día é meu e podo facer o que queira, relax interior.
Normalmente, nin cociño os sábados, algo rápido e que lixe pouco, pero hoxe levanteime con ganas de comer algo rico. Vou á neveira e non hai nada. Atopei unha bolsa de pasmesano rilado, sen caducar, uns tranchetes, bueno xa temos algo. No conxelador unha gambas peladas e unha peituga de polo. Arroz e pasta sempre hai. Pois teño que apañarme con isto. Para sibaritas non valería, porque o parmesano tería que ser recén rilado, as gambas frescas e o arroz, do tipo “non sei canto”. A min sóubome ben e paréceme un apaño perfecto para días “tontos” coma hoxe, incluso para uns invitados inesperados. E de paso publico unha receita salgada.

Ingredientes
1 cebola pequena
1 dente de allo
1 allo-porro
2 cazos (de servir sopa) de arroz
4 culleradas de aceite
1 cullerada de queixo parmesano rilado
2 lonchas de tranchetes.
1 cullerada de margarina ou manteiga.
150 ml de viño branco (neste caso foi Albariño)
Auga quente ou caldo
Sal, albahaca e pementa.
Gambas peladas conxeladas (unhas 15)
1/2 peituga de polo
Realización
- Pícanse a cebola, o allo e o allo porro miúdos (na picadora).
- Ponse a auga coa peituga a quentar. Ten que estar quente para cando llo botemos ó arroz.
- Cando a peituga vaia facendo caldo (aínda sen cocer, unha fervedura), sácase e pícase en tacos pequenos. O caldo queda a lume baixo para cando o necesitemos. Cando a auga do polo empeza a ferver fórmase unha escuma que eu sempre retiro cunha culler. Á auga do caldo púxenlle un pouco sal, pero só unhas areas entre os dedos.
- Ponse a tixola ó lume co aceite e así que estea un pouco quente póchanse a cebola, o allo porro e o allo. Cando estea douradiño engadimos as gambas e o polo. Todo o conxunto deixámolo facerse durante 10 min. Revolvéndoo frecuentemente. Púxenlle unha tapadeira e con calor baixo para que se vaia facendo. Salgamos un pouco.
- Engadimos o arroz e dámoslle unhas voltas (sobre dous min). Podemos salgalo un pouco (eu poño poco sal de cada vez)
- Engadimos o viño e deixamos que se consuma. Sempre dando voltas. O viño amorneino 20 sg no micro porque lin nalgún sitio que ao arroz é mellor non botarlle nada frío.
- Cando vexamos que xa non hai case líquido do viño, engadimos un par de cazos (dos de servir sopa) de caldo quente e deixamos que o arroz o vaia bebendo. Cando vaia habendo menos líquido engadimos outra pouca auga, así ata que vexamos que o arroz vai cocido. Ímolo probando par a ver se está ó noso gusto. A min gústame ben cocidiño, polo que o tiven vinte minutos. Debe quedar melosiño e caldoso. Esto de estar cocido é moi persoal, se les por aí o risotto é “al dente”, ten que quedar entre cru e cocido. Isto é para gourments, pero eu son moi rústica e a comida que estea ben cocida.
- Case ó final da cocción púxenlle un pouco de albahaca e de pementa e rectifiquei de sal (pareceume que estaba soso). A cantidade de pemente e sal é un pouco persoal porque hai xente que lle gusta a comida moi especiada e a outros só que teña unha nota moi sutil.
- Cando vemos que está cociñado, baixamos o calor (o 1) e poñémoslle os queixos. Neste punto tamén engadimos a margarina ou manteiga. Remexemos ben e deixámolo repousar un pouco tapado cun pano.

NOTAS: Por que ten esa cor? Pois ben, explícome, esa cor débese a que dourei moito as hortalizas. Sería mellor non douralas tanto, pero resulta que a min séntame fatal o allo e a cebola, repítenme todo o día e prodúceseme unha lixeira dor de estómago. Descubrín que se os fago ben non teño esta reacción no meu corpo e polo tanto, fágoo sempre porque ó sabor final da comida non lle inflúe.
Estas cantidades dan para dúas racións