PASTEL DE QUEIXO

Exquisita!!!
Teño comido moitas tortas de queixo e todas me gustan, de neveira, de forno, con fariña, sen fariña... Sempre que como fóra soio pedila, ou a torta de queixo ou o tiramisú, se hai tiramisú decántome máis por el.
Fai uns días fun comer a un restaurante de renome, con estrela michelín incluída e a pesares de haber tiramisú e incluso panacotta (que morría por probala, dado que non a probei nunca e é bastante difícil que a ofrezan, aínda que ó final probeina porque un dos compañeiros deixoume meter a culler), pedín a tarta de queixo pola fama que lle outorgan nese restaurante. Síntoo moito pola fama, pero aínda que non estaba mal, non me dixo nada, unha de tantas.
A mellor tarta de queixo que comín, sen dúbida algunha, é esta que presento hoxe, é dunha delicadeza no padal comparable con poucos doces. É un clásico na nosa casa, debe facer, a lo menos uns 20 anos que se ven facendo, foi copiada dunha revista de mía e quedou gardada como un tesouro. Non a facemos moi habitualmente, debe haber un par de anos que non se fai, e cada vez que a volvemos a probar nos volvemos a sorprender do seu sabor e a cada bocado repetimos, "pero que ben sabe esta tarta, é a mellor tarta de todas"
Despois de vendela tan ben (seguro que se alguén a proba vaille pasar como me pasou a min coa do restaurante), paso coa receita.

INGREDIENTES
Para a masa quebrada:
250 gr de fariña
125 gr de manteiga
1 xema de ovo
50 gr de azucre
1 pizca de sal
2-3 culleradas sopeiras de auga
Para o recheo:
100 ml de nata
400 gr de queixo fresco
4 ovos
Raiadura de 1 limón e de 1 laranxa
1 culleradiña de esencia de vainilla ou azucre de vainilla
150 gr de azucre

REALIZACIÓN
Masa quebrada
Mestúrase a fariña coa manteiga, cando estean como migas incorpóraselle a xema, o azucre e o sal, intégrase ben e engádeselle a auga de forma que quede compacta a masa ( a auga pouco a pouco). Métese a masa unha hora na neveira.

Recheo
- Sácase a masa que está na neveira, cúbrese un molde, preferiblemente desmontable, previamente engraxado e enfariñado (este paso para min é o máis pesado). Pícase cun garfo o fondo e vólvese meter na neveira. A preparación do recheo faise mentres a masa repousa no molde.
- Reméxese o queixo ata que quede esponxoso, engádeselle o azucre e as xemas dos ovos, mestúrase ben.
- Engádese as raiduras e a esencia de vainilla.
- Bátese a nata co batedor eléctrico e as claras a punto de neve (non demasido forte, ningunha das dúas).
- Incorporamos con coidado a nata batida á mestura anterior . Cando estea todo ben mesturado, incorpóranselle as claras con movementos envolventes para que non se baixe.
- Prequéntase o forno a 170º . O recheo métese no molde e ó forno. Estivo media hora a 170º, aínda estaba crua, pero bastante torrada por arriba, o adecuado será poñerlle calor só por abaixo, pero como o meu forno non ten esa opción púxenlle papel de prata por encima e estivo outra media hora a 160º. Compróbase coa agulla, se sae seca é que xa está, ademais o recheo abanea mentras está cru e de cocido xa ten consistencia.
- Esperamos un par de horas para desmoldar, está máis bo ó día seguinte. Non coma min que o desmoldei aínda tépedo porque tiña presa por facer as fotos.

- Para decorar podemos espolvorear un pouco de azucre glass. Ou calquera outra cousa que se nos ocurra. O decorado e a presentación non é o meu. Ademais sempre fago todo ás presas co tempo xunto para marchar e non me queda tempo de poñelo bonito (tampouco se me ocorre nada orixinal, nin teño maña nin arte para iso). O meu é comer e que estea bo.

Una aclaración: seguro que para los que pongan el traductor les va a salir, pastel de mentón. He estado revisando algunas recetas con el traductor y que pena, lo mal que traduce, a veces algunas palabras o incluso frases pierden totalmente el significado.
En este caso es queso, lo traduce como mentón porque en gallego se dice igual queso que mentón (parte de la cara)