CREMA DE IOGUR LIXEIRA CON FRAMBOESA

Que complicado é sobrevivir neste mundo. Tentas ser correcto, cumprir coas túas obrigas, non meterte con ninguén, non molestar e ó teu arredor só ves individualismo, desprezo... Sempre pensei que todo o mundo ten o que se merece, pero resulta que a xente que máis falsa é, que máis hipócrita é, que menos cumpre, pero que logo sabe a quen facerlle a pelota, que sabe a quen ten que fundir e ten estratexias para facelo, que sabe como lucirse e facer escaparate, esa xente é a que triunfa, a que máis é querida polos demais. Que inxustiza!!!!
Acabas fundida vendo esas cousas. Sempre me sentín un ser que está neste mundo e non se sabe moi ben para que, sempre tento ser correcta e logo acabo recibindo o que eu me temía, que son un ser mediocre, que non fai nada neste mundo máis ca ocupar sitio, que as miñas accións non deben ser todo o boas que eu quero que sexan, ou os demais non o ven así porque non recibo iso, recibo que non son ninguén, que non significo nada. Teño un nó no estómago e tardará en marcharme porque mentras estea neste mundo sempre serei así e sempre recibirei, o que me merezo?? Sempre haberá alguén que me recorde que non valo nada, e que sigo ocupando sitio. É triste ser tan mediocre e non destacar en nada, nin siquera en ser mala, ás veces gustaríame polo menos ser iso e saber dicirlle a algunhas persoas catro cousas, pero nin para iso valo. É triste sentir que ninguén che quere o suficiente como para botarche de menos, é triste sentir que ti queres e aprecias e non é recíproco. O peor de todo é darte conta de que non era como ti pensabas, que estabas enganada, que non había aprezo onde pensabas que si, aí é cando a caída doe máis.
Vamos coa receita que xa está ben de lamentacións, non se vai cambiar nada con elas, seguirá sempre así... Xa pasará, hai que curtirse para a vindeira porque non será a última.
Unha receita lixeira, apta para calquera dieta, pódese tratar dunha sobremesa ou incluso dunha cea. Neste caso empreguei edulcorante, está claro que se podería empregar azucre e deixaría de ser tan lixeira, aínda que tampouco sería excesivamente calórica.
Soio facela con frecuencia tanto con xelatina coma sen ela, as dúas opcións son igual de boas.

Ingredientes350 g de framboesas
400 grs de iogur natural cremoso edulcorado 0% (eran dos de vitalinea, que xa son de 100 g cada un). Con gregos penso que tería que ser mellor ;)
200 g de queixo philadelphia light (unha terrina)
8 g de edulcorante en po (o que eu emprego vén en sobres individuais de 1 g cada un) (ou uns 100-150 g de azucre)
7 follas de xelatina
Medio vaso de auga (uns 125 ml)
Un dedo de leite nun vaso

Realización
- Trituramos as framboesas co batedor eléctrico. Poñemos a quentar o puré nun cazo con medio vaso de auga. Cando comece a ferver engadimos 5 g de edulcorante, mesturamos (ou unhas 3-4 culleradas de azucre).
- Pasamos as framboesas por un coador para retirar as pebidas. Esto leva o seu tempo porque é necesario ir aplástando ben para que só queden as pebidas no coador.
- Poñemos outra vez o cazo no lume para que colla calor e ó tempo poñemos dúas follas de xelatina a remollar durante 5 minutos (como indica o fabricante)
- Cando as framboesas empecen a ferver retirámolas do lume e escorremos a xelatina. Incorporamos a xelatina ás framboesas e remexemos para que se integre ben.

- Deixamos que arrefríe un pouco e introducímolas nuns vasiños (neste caso foron 5). Tamén pode ser nun molde grande.
- Cando a xelatina de framboesas estea fría metemos na neveira para que calle. Pode tardar entre 3 e catro horas. No meu caso como o fixen pola noite quedou toda a noite.
- En canto vemos que a xelatina de framboesas está callada facemos a crema de iogur: Poñemos nun recipiente os catro iogures, o resto do edulcorante (3-4 grs, podemos probar e se nos parece que non está moi doce incorporamos máis, temos que ter en conta que os iogures son edulcorados e tamén que a framboesa é moi ácida e imos combinar todo ) (ou o azucre, unhas 2-3 culleradas) e o queixo e mesturamos.
- Poñemos 5 follas de xelatina a remollar e ó tempo quentamos un pouco de leite no micro (arredor dun dedo de leite nun vaso). Pasados os cinco minutos que require a hidratación da xelatina escorrémola e disolvémola no leite quente (se non se disolvera ben con meter o vaso uns segundos no micro, solucionado).


- Deixamos que o contido do vaso (co leite e a xelatina) arrefríe e incorporámolo á mestura de iogur e queixo. Integramos ben.
- Incorporamos a crema de queixo ós vasos coa framboesa. Podemos practicarlle unhas pequenas incisións, cun garfo, a xelatina de framboesas antes de incorporar a crema de iogur (non sei se será mellor ou non, pero por se as moscas para que as dúas xelatinas agarren unha coa outra, non pasa nada por que se lle fagan).
-Volvemos a meter na neveira ata que estea callado.
- Se queremos desmoldalo unha vez que estea callado, introducimos o vaso en auga quente durante uns segundos e desmolda de marabilla.


Esta é a outra opción, sen xelatina, fanse o puré e a crema de iogur e vanse alternado culleradas das dúas. Ás veces entre as capas de iogur desmigo un pouco dunha galleta digestive. No caso da foto púxenlle un pouco de noz picada (eso vai a gusto e tamén dependendo do memento)