lunes, 7 de marzo de 2011

PASTEL DE CARNE, CABAZA E QUEIXO

PASTEL DE CARNE, CALABAZA Y QUESO
Cada vez teño máis abandonado o mundo do blogue, cada vez me sinto máis descolgada, simplemente porque non me apetece, non teño ganas. Tampouco me apetece moito visitar outros blogues porque senón éntranme ganas de copietear todo e tampouco é plan.
A desgana apodérase de min, e as ilusións vánseme, son poucas as que teño e aínda esas se me van. Realmente o blogue, nun principio si era unha gran ilusión, pero agora xa non, máis ben é unha carga, que tampouco, pero xa non teño ganas de sacar fotos, nin de redactar, nin de contar historias. Aínda así propóñomo firmemente porque paga a pena ter anotadas receitas tan fabulosas coma esta. Receitas coma esta é necesario recordalas porque están moi boas, son sinxelas e sans. Por todos eses motivos deben pasar a formar parte do receitario habitual e deben estar presentes nas nosas mesas. Case me esquecera dela, aínda que recordo perfectamente o ben que sabía. Foi vela no blogue de Pepe de Ourense e tardar pouco en preparala, no seu momento xa lle contei o que nos gustou e agora volvo a reiteralo.

En castellano
Cada vez tengo más abandonado el mundo del blog, cada vez me siento más descolgada, simplemente porque no me apetece, no tengo ganas. Tampoco me apetece mucho visitar otros blogs porque  me entran ganas de copietear todo y tampoco es plan.
La desgana se apodera de mí, y las ilusiones se me van, son pocas las que tengo y aún esas se me van. Realmente el blog, en un principio, sí era una gran ilusión, pero ahora ya no, más bien es una carga, que tampoco, pero ya no tengo ganas de sacar fotos, ni de redactar, ni de contar historias. Aun así me lo propongo firmemente porque vale la pena tener anotadas recetas tan fabulosas como esta. Recetas como esta es necesario recordarlas porque están muy buenas, son sencillas y sanas. Por todos esos motivos deben pasar a formar parte del receitario habitual y deben estar presentes en nuestras mesas. Casi me había olvidado de ella, aunque recuerdo perfectamente lo bueno que estaba. Fue verla en el blog de Pepe de Ourense y tardar poco en prepararla, en su momento ya le conté lo que nos gustó y ahora vuelvo a reiterarlo.



Ingredientes
1 tomate
1 cebola picada
1 dente de allo
Arredor de medio quilo de carne picada (pode ser mesturada de tenreira e de porco)
225 grs de queixo fresco de burgos (o meu desnatado)
250 grs de queixo Philadelphia
1 ovo
100 grs de queixo tetilla
Queixo relado (empreguei mossarella)
Perixil picado
1 kg de cabaza
 Aceite, sal, pementa e noz moscada
En castellano
Ingredientes
1 tomate
1 cebolla 
1 diente de ajo
Alrededor de medio kilo de carne picada (puede ser mezclada de ternera y de cerdo)
225 grs de queso fresco de burgos (el mio desnatado)
250 grs de queso Philadelphia
1 huevo
100 grs de queixo tetilla
Queso rallado (empleé mosarella)
Peregil picado
1 kg de calabaza
Aceite, sal, pimienta y nuez moscada


Preparación
- Primeiro preparamos un puré coa cabaza, sacamos as sementes, pelamos e partimos en anacos. Poñémola a ferver en auga salgada ata que estea tenra. Escorregamos gran parte da auga da cocción e facemos un puré. Unha vez feito poñémolo a lume medio, remexendo de seguido, para que evapore o resto de auga que lle quedase (esto foi moi lento e hai que ter coidado porque se forman burbulla que explotan e podemos quimarnos ). Empreguei este procedemento na realización do puré, pero creo máis axeitado, por máis rápido e cómodo, asar a cabaza no forno, deste xeito ten menos auga e xa non é necesario poñelo ó lume para quitarlle a auga. Para asala no forno procedemos do seguinte xeito: partiremos a cabaza pola metade e limparemos, quitando as pipas. Nunha bandexa con papel de aluminio colocarémolas dúas metades boca abaixo. Introducirémolas no forno previamente quentado a 160º, durante 1 hr., hai que ter en conta o tamaño da cabaza, a que utilicei era de algo máis dun quilo. Unha vez fría, sacaremos a polpa con axuda dunha culler.
- Facemos un rustrido coa cebola e o allo ben picadiños, cando vaian collendo algo de cor incorporamos o tomate sin pebidas nin pel (eu sempre o trituro na picadora). Deixamos que se vaia consumindo a auga do tomate e  incorporaremos a carne picadas, salpimentamos e deixamos facer.
- Nun recipiente , misturamos ben o queixo de burgos, o queixo Philadelphia, o ovo, o queixo tetilla, o perixel picado, sal, pementa e noz moscada.
- Nunha fonte que poida ir ó forno, untámola con manteiga, poñemos de base a preparación da carne, por riba a mistura dos queixos e rematamos co puré de cabaza; botamos por riba queixo relado e metemos no forno a gratinar
En castellano
Preparación
- Primero preparamos un puré con la calabaza, sacamos las semillas, pelamos y partimos en trozos. La ponemos a hervir en agua salada hasta que esté tierna. Escurrimos gran parte del agua de la cocción y hacemos un puré. Una vez hecho lo ponemos a fuego medio, removiendo contínuamente, para que  se evapore el resto de agua que le quedara (esto fue muy lento y hay que tener cuidado porque se forman burbujas que al explotar pueden quemarnos). Empleé este procedimiento en la realización del puré, pero creo más idóneo, por más rápido y cómodo, asar la calabaza en el horno, de este modo tiene menos agua y ya no es necesario ponerlo al fuego para quitarle el agua. Para asarla en el horno procedemos de la siguiente manera: partiremos la calabaza por la mitad y limpiaremos, quitando las pipas. En una bandeja con papel de aluminio las colocaremos las dos mitades boca abajo. Las introduciremos en el horno previamente calentado a 160º, durante 1 hr., hay que tener en cuenta el tamaño de la calabaza, la que utilicé era de algo más de un kilo. Una vez fría, sacaremos la pullpa con ayuda de una cuchara que machacáncola con un tenedor obtendremos nuestro puré.
- Rehogamos en un poco de aceite la cebolla y el ajo bien picaditos, cuando vayan cogiendo algo de color incorporamos el tomate sin pepitas ni piel (yo siempre el trituro en la picadora). Dejamos que se vaya consumiendo un poco el agua del tomate e incorporaremos la carne picada, salpimentamos y dejamos hacer.
- En un recipiente , mezclamos bien el queso fresco, el queso Philadelphia, el huevo, el queso tetilla, el peregil picadito, sal, pimienta y nuez moscada.
- En una fuente que pueda ir al horno, la untamos con mantequilla, ponemos de base la preparación de la carne, por encima la mezcla de los quesos y rematamos con el puré de calabaza; cubrimos con el queso rallado y metemos en el horno a gratinar.
- Lo acompañamos con un poco de brécol y delicioso, una comidita de lo más sana y rica.

46 comentarios:

  1. moi rico este pastel.

    Sobre as gañas de continuar ou non, eso depende das épocas, tomate un descanso e logo retorna con máis forza que nunca, pero non nos prives de ver as tuas receitas tan ricas.

    saúdos

    ResponderEliminar
  2. Nena pois tes razón... recetas coma esta merecen a pena publicalas. Eu ei de probala, non teñas dúbida....

    Sobre o tema do blogue, a min pásame tamén. Pero cando estou cansa del simplemente o abandono unha tempada hasta que teño ganas outra vez.... sinon fixera eso penso que aborrecería o tema... e non é plan.

    Biquiños guapa.
    Lau.

    ResponderEliminar
  3. que original!!! jo esas mezclas son muy atrevidas y luego resultan deliciosas, lo probaré!!

    ResponderEliminar
  4. Es una receta digna de copiarte, debe estar deliciosa.
    Respecto a lo otro, te comprendo bien, a mí me pasa porque siempre que hago algo en casa no lo aprecian y se me quitan las ganas de nada, después, cuando leo los comentarios que me dejan la gente que entra me vuelvo a animar aunque después vuelvan a desanimarme otra vez.(es lo que mejor sabe hacer mi marido)
    Ánimo, guapa, ya verás como pronto pasas esta etapa.
    Motísimos bicos.
    Chao

    ResponderEliminar
  5. Pero niña, que me encanta este pastel, guardame un poquito que llego para comer ;-))
    Respecto al otro tema, hay temporadas que pasamos todas, con menos ganas de hacer fotos, ni de nada, pero después se pasa y hasta la siguiente, espero que te pase pronto y te encuentres más animada, siempre estaremos aquí esperándote y si necesitas alguna cosilla, ya sabes ;-))
    Besitos

    ResponderEliminar
  6. Pués yo te agradezco el esfuerzo,la calabaza,me gusta tanto,que receta que la lleve,la pruebo,se ve fantástica...con respecto a ls "ganas",ya te viene desde hace tiempo,no te agobies,haz lo que te pida el cuerpo,que cuando vuelvas simpre serás tan bienvenida.

    UN besote y ánimos ;))

    ResponderEliminar
  7. A receita de hoxe é marabillosa , pero tia ainda o es máis ... así que animo e para adiante.

    Biquiños.... a miles....

    ResponderEliminar
  8. Unha receta estupenda e orixinal, seguro que na miña casa triunfa. Co teu permiso apuntareina en pendientes para facela.
    Espero que a desgana sexa pasaxeira, sempre hai momentos que por "h" ou "b" temos menos ganas de facer cousas...
    Ánimo e un bico

    ResponderEliminar
  9. Maria José, sí que merecen la pena recetas como estas que por supuesto me llevo para hacer.
    No te preocupes por las pocas ganas o ningunas a veces. No abandones, cuando puedas o te apetezca te esperamos.
    Son rachas, es complicado seguir el ritmo que quisietamos.
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  10. Mª José, te agradezco muchísimo la visita a mi blog sabiendo las pocas ganas que tienes de ir de blog en blog, pero, de verdad, no tienes ningún compromiso conmigo, si no te apetece no vayas por allí, yo entiendo perfectamente lo que te pasa y esa desgana que tienes, lamento mucho que sea así y espero que , sea algo pasajero, ainsss, anímate guapetona, vengaaaa, te mando una sonrisota de oreja a oreja, jejeje
    Nunca he hecho un pastel con calabaza, la verdad es que uso poca calabaza en mi cocina y, el caso es que me gusta
    Un besote y gracias de nuevo por visitarme y por poner ésta receta tan buena

    ResponderEliminar
  11. Espero que recuperes tú animo, a mí lo que me ha fascinado del pastel es la cobertura y el color tan fantastico que tiene.

    Saludos

    ResponderEliminar
  12. Si que me gusta este tipo de pasteles ...y sobre todo con la mezcla de sabores ..con la calabaza que buenisima receta ...y acompañada de brocol ...deliciosa ..besos MARIMI

    ResponderEliminar
  13. Ya verás como el ánimo llega de un momento a otro, a veces el día a día "come" demasiado nuestro tiempo, en lo personal siempre disfruto de tus entradas, esta es una receta imprescindible y deliciosa.

    Un abrazo y que vaya bonito :)
    Biquiño.

    ResponderEliminar
  14. Temos os nosos momentos, normal, fai pouco pasoume parecido, e ás veces tamén teño desánimo, este é un traballiño extra, que se fai con moito cariño, pero hai ratos que dan gañas de mandar todo á m...!
    Pero no teu caso sería unha pena que nos privaras das túas entradas, cheas de receitas que nos enchen os ollos nada máis abrir a túa casiña.
    Este pastel de carne, cabaza e queixo, ten un aspecto tremendo, unha cor, que dan gañas de porse a facélo agora mesmo. Con brécol, non se me ocorre neste intre combinación máis perfecta.
    Gracias por compartir.
    Biquiños.

    ResponderEliminar
  15. Me parece una delicia lo que nos has traido, sin duda pero en este momento no me importa tanto este pastel como tus ganas de continuar con un blog tan maravilloso com el que tienes.
    Te veo desanimada y eso me entristece y mucho.
    Ojalá supiera más para poder aportarte esa pequeña o gran dosis de ganas de continuar.
    Sé que mi voz sola es muy poca cosa y que tampoco me conoces tanto como para saber que verdad hay en mi pero me tienes que dejar la licencia de rogarte que no abandones, que este blog es una pasada, que dice mucho de ti y que gracias a el he podido conocerte. Por favor nena...

    ResponderEliminar
  16. Sé que de vez en cuando uno se desanima, a mí me ocurre con frecuencia y me pregunto que por qué hago esto. Luego parece que vuelvo a sacar fuerzas y sigo. Si ves que no puedes tómate un descanso pero ¡¡no nos dejes!! Tus recetas son fantásticas y gracias al blog te hemos conocido!!! Anímate y ven a Santiago a la kdd!! Así nos conocemos!!!!
    0el pastel es una auténtica delicia!!!

    ResponderEliminar
  17. Pois nunca se me ocurriria poñer cabaza coa carne, ten que estar moi bo¡ biquiños¡

    ResponderEliminar
  18. Divino y con el brecol una comida completisima como diria mi peque proteinas,hidratos de carbono y verduras ahora solo falta el postre jis..jis.
    Siento muxo que estes tan desanimada cuando es una obligacion reconozco que cuesta mas pero ,ya sabes que aunque no nos visites siempre no pasa nada unas veces se puede visitar a todo el mundo y otras no ,por mi parte no tienes problema no jace falta que pases,para mi es suficiente con seguir disfrutando de tus fantasticas recetas y tus post.
    Bicos mil y muxos animos wapisimaaaaaa.

    ResponderEliminar
  19. No lo dejes nunca, por favor. A mí me encanta tu blog, te sigo y te recomiendo a mis amigos cocinillas. La receta como todas las tuyas: espectacular. ánimo,que esperamos tus recetas con ansia. Un biquiño

    ResponderEliminar
  20. Acabo de pasar pola cociña de Pepe, que non a coñecía. Encántame esta receita, e que xa se me fai a boca auga.
    E sempre un pracer pasar pola tua cociña, pero se non te sentes ben de ánimo para seguir con este estupendo recetario, tampouco pasa nada por facer un parón. Eu tampouco teño moito tempo para adicarlle o mundillo dos blogs, visito só uns poucos, e poucas veces deixo comentario. E o de ter o meu blog, como ben dis, é unha boa maneira de ter o meu recetario, ben ordenadiño, porque a libreta que anda pola cociña.... de ordenada nada, un desastre. Moitos biquiños..

    ResponderEliminar
  21. Quizá si me hago la pesada...te obligo a contestar...te tengo en mi cabeza y a tozuda no me gana nadie. Nena, tú vales mucho!

    ResponderEliminar
  22. Un pastel moi apetecible e orixinal.
    Hay, esta desgana do blog, a min está empezando a atacarme outra vez, últimamente non teño ganas nin de acender o ordenador e case nin de cociñar, ahí estou intentando vencer esta desgana.
    Asi que xa sabes, tómate o tempo que necesites.

    Bicos

    ResponderEliminar
  23. Te veo desanimada, no te tomes el blog como una obligación porque acabarás odiándolo, pero de vez en cuando asómate a él y pon recetas como estas, con mucho queso.
    Besos y muchos ánimos.

    ResponderEliminar
  24. MªJosééééééé´!!!! pero y esos ánimos...? te comprendo eh!!! esto a veces puede llegar a ser muy estresante! y te lo digo yo que soy un novato! jajaa!!! pero si que es cierto que hay momentos que.... tela!!! Si pudiera ayudarte de alguna forma MªJosé...!!!! como dice María!!! porque no te animas y te vienes a la kedada!!! seguro que lo pasaremos genial y nos conoceremos entre todos! y eso da ánimos eh! que ya tengo un experienzón! jejeje!!!!!

    El pastel que has hecho es una pasada! increible lo bonito que es y esa combinación tan extraña que me tienta tanto y me pirra! jeje!!

    Lo dicho MªJosé! si necesitas lo que sea! aquí me tienes! y piensa lo de la kedada! será un día genial! eso no lo dudes!

    ;-)un besiño amiga!

    ResponderEliminar
  25. Que delicia!!rouboche un anaquiñoo!!!
    BICOSSS

    ResponderEliminar
  26. Moitos ánimos, Mª José. Eu enténdote perfectamente, pero dígoche o mesmo que os demáis; un descansiño, sí, pero non nos deixes.
    A receita de luxo. Probareina.
    Unha aperta moi forte

    ResponderEliminar
  27. Yo también paso épocas, hay que descansar de vez en cuando porque llega a saturar... pero cuando pasa un tiempo... ¡empiezas con más ganas! no hay que tomarlo como una obligación
    me encanta la receta que has puesto, descansa pero ¡sigue!
    besos

    ResponderEliminar
  28. Bueno que che vou a dicir eu jaja vaia dúas patas pra un banco pffff
    Ó menos fixeche esta delicia, que creo farei moi pronto, gústame a mestura de cabaza y queixo, que digo, encántame!
    Guapa!

    ResponderEliminar
  29. Hola!

    Por fin un ratito para poder dejarte un comentario! Dios, yo no sé la gente que tiene niños como lo hace, son mis ídolos!

    Yo creo que esto del blog tiene que ser algo positivo y nunca un lastre... ¿que necesitas un descanso? Pues descansa! bien te lo mereces! Pero sólo un ratito, eh? ya verás qué pronto lo echas de menos! Aquí te estaremos esperando.

    También puedes bajar la frecuencia de publicado...con una o dos al mes es suficiente para no desvincularte del todo y poder respirar un poco.

    El pastel tiene muy buena pinta, y mira que a mi la calabaza ni fú ni fa... pero eso si, no me resisto ante tanto colorido!

    Un beso...estoy deseando ver el pan nuevo!

    natalia

    ResponderEliminar
  30. un biquiño e moitos animos

    ResponderEliminar
  31. Qué mágoa que andes así. Ogallá recuperes as forzas. Se precisas desconectar faino, todos temos tempadas nas que andamos máis saturados.
    Seguro que a vida te regalará paz e tranquilidade se a precisas, mereces que che envíe cousas marabillosas, marabillosas coma ti.
    Ánimo.
    Sempre estaremos agardando as túas receitas pero non te preocupes e descansa.
    Biquiños

    ResponderEliminar
  32. me apena mucho leer que sigues desganada, pero lo mejor es que no te fuerces, si han de volver, volverán las ganas solas. Yo tardé más de medio año en recuperarme y ahora también me tomo las cosas de otra manera. Además tu esfuerzo es doble a la hora de publicar, ya que lo haces en dos idiomas y eso siempre cuesta.

    Relajate y disfruta, yo mientras tanto disfrutaré de esta receta ;)

    Salu2, Paula
    http://conlaszarpasenlamasa.cultura-libre.net
    http://galletilandia.blogspot.com

    ResponderEliminar
  33. niñaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa ya leer´´as mil veces que estas etapas son normales.. nos pasa a todos!!!
    y como no es una obligación.. pues a tu ritmo.. estamos todos aquí!!!
    el pastel se ve delicioso, me gusta mucho la combinación...
    y ánimate loka.... que ya se termina el invierno!!!! ;))))
    un beso muy gordo desde la lluviosa málaga!!! :(

    ResponderEliminar
  34. Pero qué rico debe estar ésto, lleva todo lo que me gusta¡¡ qué combinación¡¡ me encanta.

    Bicos

    ResponderEliminar
  35. Encántame!!
    quedo con ela..
    En canto á túa desgana, creo que non che pasa só a ti...teño os mesmos síntomas jeje.
    Coidate , biquiños.

    ResponderEliminar
  36. Hola guapiña: tienes un blog espectacular al que sigo hace mucho tiempo y he elaborados muchas de tus recetas, gracias por ello.Yo soy hija de padre gallego y la cocina galega la llevo en el corazón, por lo tanto entiendo perfectamente o galego pero a la hora da falarlo, puede mas la verguenza.
    Te invito a que conozcas mi blog, tengo de todo un poc sobre todo coina y punto de cruz, te dejo mi enlace:

    http://tremendita-tremendita.blogspot.com/

    Biquiños

    ResponderEliminar
  37. Holaaaaaaa!!

    El pastel es una delicia y dan ganas de meterle un bocado yaaaaa, todos los ingredientes me gustan y son de los que como, así que me encanta la idea que me has dado.

    Tienes un pequeño bajón bloguero, penita, tómate un descansillo, no tomes el blog como una carga, nadie te va a reclamar, déjalo unas semanas.

    Seguro que volverás, es como un gusanillo.

    biquiños

    ResponderEliminar
  38. MªJose, a todos nos pasa lo mismo, siempre hay epocas en las que te ves agobiada, pero eso no tiene que desanimarte, solo piensa en positivo y veras como se te pasa, asi que , animate, tu blog es fantastico y las cosas que nos pones son super ricas, como este estupendo pastel que me ha encantado, ademas he hecahdo un vistazo a lo anterior y esta todo rico, rico...
    besos y feliz semana

    ResponderEliminar
  39. Nena como todo o que preparas ese pastel ten unha pinta bárbara, eres unha artista.

    Sobre o tema do blogue tómate un descansiño para repor forzas, se tes tempo fai experimentos na cociña ou proba outras cousas distintas, pero pleasse non nos abandoes por completo. O teu recuncho é para nos unha visita obligada, tes un xeito de explicar e de facer as cousas que nos animas a todos a experimentar. Un biquiño rico, pero que moi rico.

    ResponderEliminar
  40. Me encantó el pastel,una receta que quiero hacer,con tus explicacioners muy clara,lo voy a preparar,abrazos.

    ResponderEliminar
  41. Tienes que sobreponerte, arriba este animo. Tienes unas recetas maravillosas. Un beso

    ResponderEliminar
  42. lo que tienes que hacer es venirte aquí conmigo y nos zampamos los mejores croissant del mundo juntas,,,,un beso miña ruliña,,

    ResponderEliminar
  43. hola guapi vaya plato más rico me encanta. Lo de estar agobiada y sin ganas lo entiendo yo llevo poco tiempo y ya decidí un par de veces dejarlo también pero solo un par de días y ya estoy de vuelta, anímate que se te echa de menos a tus fotos que me encantaba mirarlas y a ti que se ve que eres una gran persona con un gran corazón, miles de besos.

    ResponderEliminar
  44. Me encanta la calabaza, y esta receta me parece genial!! tomo nota de ella, me gustaria probarlo. No dejes de hacer cosas tan ricas!! Un abrazo muy fuerte y buen finde!!!

    ResponderEliminar
  45. Me ha parecido buenisima esta receta!!Yo tambien la quiero guardar porque hay que hacerla.
    El blog tiene que ser un hobby y no una carga,si es asi tomate un descanso y vuelve con mas fuerzas,nosotros estaremos esperandote ,no queremos perder una cocinera tan buena.bss esther

    ResponderEliminar

Cóntame que che parece

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...