sábado, 29 de octubre de 2011

MINI TRIFLE


Dous meses desaparecida. Nin me decatei de que pasaron dous meses, como pode pasar o tempo tan rápido?? En principio non era a miña intención, pero ás veces as cousas flúen así e sen previo aviso. Se teño que ser sincera non o botei de menos, non me apetece publicar, dáme a sensación de que nunca tiven un blogue e, a verdade, volver suponme un gran esforzo.
Cociñei moito, teño moitas receitas pendentes e outras tantas ás que nin sequera lles quitei fotos, non sei nin por onde empezar.
Nin sequera sei que pór nesta introdución para que resulte un pouco enxeñosa. Creo que o meu cerebro se quedou seco de tanto pensar ou de estar tan ocupado.
Tampouco debe parecerme mal, nin porme triste se non teño as vosas visitas e comentarios porque tamén deixei de visitarvos e de comentarvos, algunha visitiña fugaz si que fixen.
Pois nada, que a ver se volvemos á normalidade e sigo anotando as deliciosas receitas que quero recordar, que para iso abrín este blogue. Teño que recordarme por qué o abrín, para anotar todo o que vou cociñando e que me gusta, para poder repetilo noutra ocasión e así telo todo ordenadiño.
Esta receita xa é do verán. Fai uns meses as mozas que pertencen ao CWK publicaron distintas versións de trifle, e pareceume unha pasada de sobremesa, ten todo o bo que pode ter unha sobremesa, biscoito mollado, crema, nata, e a frescura da froita, non se pode pedir máis. Namoroume e en canto tiven ocasión, púxenme ao choio. O culpable foi un biscoito, que a pesar de estar bo de sabor saíume moi compacto e seco. A miña nai fixo un pudin con el e co que sobrou fixen estes mini trifle, que nos fascinaron. Na casa prohibíronme volver repetilo, con iso xa o digo todo.
Non é de todo o auténtico, pero é a miña versión, nin me quero imaxinar como sería con máis capas.


En castellano
Dos meses desaparecida. Ni me he enterado de que han pasado dos meses, como puede pasar el tiempo tan rápido?? En principio no era mi intención, pero a veces las cosas fluyen así y sin previo aviso. Si tengo que ser sincera no lo he echado de menos, no me apetece publicar, me da la sensación de que nunca he tenido un blog y, la verdad, volver me supone un gran esfuerzo.
He cocinado mucho, tengo muchas recetas pendientes y otras tantas a las que ni siquiera les he quitado fotos, no sé ni por donde empezar.
Ni siquiera sé que poner en esta introducción para que resulte un poco ingeniosa. Creo que mi cerebro se ha quedado seco de tanto pensar o de estar tan ocupado.
Tampoco debe parecerme mal, ni ponerme triste si no tengo vuestras visitas y comentarios porque también he dejado de visitaros y de comentaros, bueno alguna visitilla fugaz si que he hecho.
Pues nada, que a ver si volvemos a la normalidad y sigo anotando las deliciosas recetas que quiero recordar, que para eso abrí este blog. Tengo que recordarme por qué lo abrí, para anotar todo lo que voy cocinando y me gusta, para poder repetirlo en otra ocasión y así tenerlo todo ordenadito.
Esta receta ya es del verano. Hace unos meses las chicas que pertenecen al CWK publicaron distintas versiones de trifle, y me pareció una pasada de postre, tiene todo lo bueno que puede tener un postre, bizcocho mojado, crema, nata, y la frescura de la fruta, no se puede pedir más. Me enamoró y en cuanto tuve ocasión, me puse manos a la obra. El culpable fue un bizcocho, que a pesar de estar bueno de sabor me salió muy compacto y seco. Mi madre hizo un pudin con él y con lo que sobró hice estos mini trifle, que nos fascinaron. En casa me prohibieron volver a repetirlo, con eso ya lo digo todo.
No es del todo el auténtico, pero es mi versión, ni me quiero imaginar como sería con más capas.



Ingredientes
Un anaco de biscoito ou uns biscoitos de soletilla
Froita cortada en anacos, neste caso era melocotón, pero pode ser calquera froita, a que máis nos guste, con froitas vermellas debe ser a bomba.
400 ml de nata
4 cucharadas de azucre
Almíbar
1/2 vaso do licor que máis nos guste, eu sempre uso viño doce porque me encanta o sabor que lle dá.
Un pouco de azucre (un par de culleradas)
Un pouco de auga
Tamén podemos usar zume de froita en lugar de licor
Crema
200 ml de nata
300 ml de leite
2 culleradas de maizena
3 culleradas de azucre
3 xemas
En castellano
Ingredientes
Un trozo de bizcocho o unos bizcochos de soletilla
Fruta cortada en trozos, en este caso era melocotón, pero puede ser cualquier fruta, la que más nos guste, con frutas rojas debe ser la bomba.
400 ml de nata
4 cucharadas de azúcar
Almíbar
1/2 vaso del licor que más nos guste, yo siempre uso vino dulce porque me encanta el sabor que le da.
Un poco de azúcar (un par de cucharadas)
Un poco de agua
También podemos usar zumo de fruta
Crema
200 ml de nata
300 ml de leche
2 cucharadas de maizena
3 cucharadas de azúcar
3 yemas



Elaboración
Crema
- No orixinal pon unhas natillas, a min saíronme algo espesas, gustoume o resultado, non cambiaría nada.
- Quentar o leite e a nata no micro ata ferver e deixalo amornar.
- Nun cazo bótanse as xemas, o azucre, a maicena e unha ou dúas cucharadas de leite frío. Bater todo ata que se mesture e se forme unha crema fina.
- Cando o leite/nata estea morno, pomos no lume (baixo 4 de 9) a crema que fixemos e incorporámoslle o leite aos poucos. É mellor non botarllo todo (algo máis da metade) e que o lume non estea moi forte (medio alto). Bátese e  mézclase ben. Pódese ir subindo a temperatura aos poucos para que ferva, so que burbulle un pouco, ata que espese. Logo váiselle incorporando o resto do leite ata conseguir o espesor desexado. Reméxese continuamente cunhas varillas, e hai que ter moito coidado coa temperatura, porque se non remexemos e a temperatura é moi alta formarase unha costra no fondo e uns grumos horribles. A temperatura sempre é mellor que empecemos por pouca e vaiamos subindo pouco a pouco, aínda que se nos acabe a paciencia e teñamos que estar moito tempo remexendo (estou falando sempre da inducción, co gas é máis doado)

Almibar
- Pór todos os ingredientes a quentar nun cazo ata ferver e deixalos uns cinco minutos
Montaxe

No fondo pomos o biscoito e empapámolo co almíbar. A continuación pomos a crema e por encima os anacos de froita. Para rematar, a nata,axudados dunha manga pasteleira, que temos previamente montada co azucre.
Eu adorneino cuns fideos de chocolate.




En castellano
Elaboración
Crema
- En el original ponen unas natillas, a mi me salieron algo espesas, me gustó el resultado, no cambiaría nada.
- Calentar la leche y la nata en el micro hasta hervir y dejarlo templar.
- En un cazo se echan las yemas, el azúcar, la maicena y una o dos cucharadas de leche fría. Batir todo hasta que se mezcle y me forme una crema fina.
- Cuando la leche esté tibia, ponemos en el fuego la crema que hicimos y le incorporamos la leche poco a poco. Es mejor no echárselo todo (algo más de la mitad) y que el fuego no esté muy fuerte (medio alto). Se bate y se mézcla bien. Se puede ir subiendo la temperatura poco a poco para que hierva hasta que espese. Luego se le va incorporando el resto de la leche hasta conseguir el espesor deseado.

Se remueve continuamente con unas varillas, y hay que tener mucho cuidado con la temperatura, porque si no removemos y la temperatura es muy alta se forma una costra en el fondo y unos grumos horribles. La temperatura siempre es mejor que empecemos por poca y vayamos subiendo poco a poco, aunque se nos acabe la paciencia y tengamos que estar mucho tiempo removiendo (estoy hablando siempre dela inducción, con gas es máis fácil)
Almibar
- Poner todos los ingredientes a calentar en un cazo hasta hervir y dejarlos unos cinco minutos
Montaje
En el fondo ponemos el bizcocho y lo empapamos con el almíbar. A continuación ponemos la crema y por encima los trozos de fruta. Por último, la nata con la ayuda de una manga pastelera, que tenemos previamente montada con el azúcar.
Yo lo adorné con unos fideos de chocolate.

44 comentarios:

  1. BIENVENIDA NUEVAMENTE ..ya te extrañaba ...fijate ahora estoy haciendo la bica el anterior post ..este postre no me extraña que te digan que no lo repitas seguro es un vicio ..se ven unos vasos preciosos sobre todo para repetir seguido ..me alegri de volver a leerte ..ya te contaré como me ha salido la bica ..bsssMARIMI

    ResponderEliminar
  2. Maria joseee!!que alegria verte!no te preocupes nena, todos tenemos temporadas!yo en verano no publicaba casi nada!pero da igual, esto es para cuando uno tiene fuerzas y energias!y el trifle te ha quedado genial!yo erstoy horneando whoopies y una red velvet para un cumple, llevo unos dias con el horno en incendio totall!!!!un besitooo!!

    ResponderEliminar
  3. Bienvenida!! y que hermoso recibimiento nos has dado con esta copa nadie puede resistirse por supuesto te tomo y me llevo tu idea!! Cariños y beso

    ResponderEliminar
  4. Non me estrana que cho prohiban volver a facer, mi madriña que boa pinta ten!!!
    Bicos!

    ResponderEliminar
  5. Benvida!! Pouco a pouco collerás o ritmo, tranquila, dous meses son tempo pero sempre é mellor publicar cando un está inspirado e non te preocupes porque estou segura de que voltarán os comentarios e a xente.
    A min a tua receta gustoume moito e xa a teño en favoritos para facela dentro de pouco.
    Un bico

    ResponderEliminar
  6. Que sorpresa máis agradable verte de novo por aquí. A mín encantame pasar pola tua cociña, pero ti decides cando e como, sen agobios, sen pasalo mal. Eu tamén comecei o blog ca idea de ter un recetario ben ordenadiño, con fotos e todo, que espero algún día consulten os meus nenos. Non teño moitas visitas nin comentarios, pero e algo que non me preocupa, ainda que as veces síntome algo mal por non devolver nin sequera os poucos comentarios que me fan. Espero que a eses amables cociñeiros que me dedican uns minutos non lles pareza mal.
    Este postre ten unha pintaza, a combinación xenial, como ben dis, teno todo para triunfar.
    Un biquiño, que pases un bo finde,e a festexar o samaín.

    ResponderEliminar
  7. Non sei si se gardou o comentario jaja, bueno, benvida de novo e aquí estamos pendentes de todo o que publicas porque encántanos.
    Bicos

    ResponderEliminar
  8. Hai veces que pasamos por esa fase, eu non fai tanto que volvín dela...e foi máis longa.

    Unha volta ben dulce, encantame ese trifle. Teño un anaco de biscoito que xa se puxo algo duro, tiña previsto facer un pudin, pero dame que vai acabar no teu trifle.

    Bicos.

    ResponderEliminar
  9. Que rico postre. Tiene un aspecto de muerte! No sabía que te habías ido.....y eso que he venido a tu blog varias veces. De todas formas, bienvenida!

    ResponderEliminar
  10. Hola!! Me alegra que estés por aquí de nuevo!
    Tu trifle me encanta,te ha quedado espectacular y lo tengo pendiente porque ha sido la única vez que he participado en el Whole kitchen.

    Un abrazo y feliz fin de semana

    ResponderEliminar
  11. Alégrame que compartas a túa boa cociña, coma este estupendo postre!
    Un bico

    ResponderEliminar
  12. Benvida. Así que pasen uns días logo te acostumbras de novo e xa che costará deixalo. A receta estupenda. Besiños.

    ResponderEliminar
  13. Maria Jose, creo que lo que explicas nos pasa a todas en algun momento. Si te fijas las publicaciones que hice yo en todo el año 2010 te aterras porque simplemente no estaba motivada. Y si, cocinamos mucho pero muchas veces no es algo que pondriamos en el bog. Tener un blog lleva trabajo pero no te tiene que agobiar. La receta un diez y te lo dice la que esta casada con el rey de los trifles, a mi marido le encantan.

    Un besazo

    ResponderEliminar
  14. Algunos blogueros han estado haciendo, ultimamente, reflexiones como la tuya. Unos porque el Blog les ha crecido tanto que no pueden atenderlo como querrían, otros por asuntos familiares, otros por falta de constancia...
    Quizá una no es consciente, al abrirlo, de lo que le va a suponer. Son muchas horas entre cocinar, hacer fotos y escribir la recetas... Luego quieres seguir viendo que se cuece en otras cocinas y logicamente visitas y comentas y aprendes y te vas animando.
    Al final, es como otra familia, ¿Verdad?.
    Creo que todos somos conscientes de que estamos aquí para pasarlo bien y que el blog no puede suponer un agobio. Tenemos muchas cosas que atender además del blog, así que mejor tomar esto como una manera de compartir con otras personas una afición.
    El trifle, sencillamente divino.
    Una combinación perfecta.
    Un saludo.

    ResponderEliminar
  15. El tiempo no pasa cuando las delicias vuelan por tu cocina!!

    Besotes.

    ResponderEliminar
  16. Moitas grazas polas felicitacions, seguiate moito antes de empezar co meu blog asi que é toda unha honra; unha sobremesa exquisita, biquiños¡¡¡

    ResponderEliminar
  17. Bienvenida wapa aveces nos pada eso que lo vamos dejando y luego cuesta ponerse a ello de nuevo.
    El trifle te ha quedado de lujo cuando lo hagas con frutos rojos guardame un caxin me lo imagino y no dejo de babear.
    Bicos mil y feli puente pesiosa.

    ResponderEliminar
  18. Bienvenida tesoro, a mí me gusta mucho leerte y visitar tu cocina. Ya me extrañaba yo de ver tanto tiempo esta deliciosa bica y...ya estás de vuelta, me alegro mucho.A mí también me parece un postre divino este que has preparado y da salida a algún bizcocho o recorte que tengamos por casa.Te ha quedado espectacular.

    ResponderEliminar
  19. Que alegría que volvas a publicar, eu non che vou dicir nada da pereza que da publicar porque cada 3 ou 4 meses teño unha crise e necesito descansar, xa non me preocupa. Publico cando me apetece e me resulta divertido e desaparezo cando necesito descansar, a todo nos pasa en algún momento e ós que de verdade lles gusta a túa cociña van seguir vindo de visita.

    Bicos

    ResponderEliminar
  20. Benvida!! Es una grata notícia que vuelvas. Me pongo tu blog en mi pestaña de favoritos para que no se me pase ni una sola de tus entradas.
    Este mini trifle se ve riquísimo. Me lo anoto,
    Bicos.

    ResponderEliminar
  21. Alégrome que esteas de volta! estes vasiños deben estar boísimos.
    un bicos

    ResponderEliminar
  22. Deven estar deliciosos,no me comeria uno si no dos ,saludos

    ResponderEliminar
  23. acabo de descubri tu blog,me ha encantado, la última entrada...pfff, oye una vacaciones las necesita cualquiera;), aún así me alegro d que hayas decidido volver, así puedo seguirte atentamente:)

    ResponderEliminar
  24. Holaaaaaaaaaaaaa!!
    Tú tranquila, actualiza el blog cuando te apetezca, en nuestro día a día hay mil cosas que hacer y no podemos estar pendientes de esto, no hay que olvidar que un blog es digamos...un entretenimiento no una obligación más.

    Una receta con una presentación irresistible!!

    Besitos guapa

    ResponderEliminar
  25. Encantada de tenerte otra vez por estos lares, siempre es un placer ver tus recetas por la blogosfera.
    El postre se ve delicioso.
    Un besín.

    ResponderEliminar
  26. Bienvenida cielo,me alegro muchísimo que estes de nuevo con tus maravillosas recetas y esta es una de ellas,me encanta.
    Un besito enorme preciosa.

    ResponderEliminar
  27. Que bueno niña! y por lo demas no te agobies por el tema de publicar, visitar, etc... se te quiere enormemente y sabemos donde estas para localizarte enseguidita ;-). Un apretujon muy fuerte

    ResponderEliminar
  28. Bienvenida al mundo bloguero, aunque no lo creas se te ha echado de menos, unas fotos estupendas y una receta maravillosa, besos

    ResponderEliminar
  29. pues que sepas que yo te he echado muchisimo de menos, pero no quiero ser egoista, al fin y al cabo tienes que hacer lo que te pida el cuerpo. Eso sí, que sepas que me alegro mucho de leerte de nuevo ;)

    Salu2, Paula
    http://conlaszarpasenlamasa.cultura-libre.net
    http://galletilandia.cultura-libre.net

    ResponderEliminar
  30. El blog es para disfrutarlo, si no es así tómate tanto tiempo como necesites que obligaciones ya tenemos bastantes.
    El trifle me gusta por todo lo que lleva en un solo postre.
    Besos.

    ResponderEliminar
  31. Rebenvida guapiña.... Botámoste de menos.
    Apúntome a esa versión de traifle túa... cos ollos pechados vamos.
    Por certo, fai dúas semanas pasei por Caldebarcos e acordeime de ti ;)
    Biquiños mil.
    Lau.

    ResponderEliminar
  32. María José, ando un poco dispersa, y a veces se me pasa gente por visitar, y es gente a la que aprecio y sigo, como tú.
    Y cuando dispongo de un poquito más de tiempo, voy revisando los blogs que me he saltado sin querer, y voy y te encuentro, y veo estos vasitos y joer, me cabreo por habérmelos perdido, y me digo que hay que poner remedio a esto y copiártelos, que delicia nena, que delicia...

    un besazo

    ResponderEliminar
  33. Benvida! Eu alégrome moito de que publicases! Bótase de menos as túas receitas!
    Qué pinta mais boísima teñen! Un colorido espectacular e unhas fotos magníficas!
    Meter aí a culler debe ser un soño!
    Bicos

    ResponderEliminar
  34. mi niña, tu dos y yo cuatro y por fin estoy en nuestra tierra ya co cu ben sentadiño,,,estos vasitos están deliciosos, y no dejes de guardar estas super recetas que te copio , aunque tampoco publico ni na,,,ni quito fotosss,,pero bueno estamos aquí,,,,un besazo

    ResponderEliminar
  35. mmmmm! da igual as capas que leve, está boíiisimo! Eu descubrino gracias ó WK, e encantounos. Fareino máis veces, en canto volvan as fresas, ahí estou eu.

    Moi boa volta, sí señorita! Menos mal que polo menos nos nos abandonache completamente, da gusto recibir sempre os teus comentarios.

    Un saúdo!
    natalia

    ResponderEliminar
  36. Te echamos de menos. El trifle te ha quedado genial. En mi casa desde que probamos este postre como reto del CWK se ha convertido en un clásico los fines de semana, en diferentes versiones. Por favor, sigue publicando tus maravillosas recetas. Un besito.

    ResponderEliminar
  37. Este postre tiene que estar de vicio.. tomo nota.

    Acabo de descubrir tu blog he dado un paseo por el, me gusta lo que publicas, con tu permiso me quedo de seguidor
    Un saludo.

    ResponderEliminar
  38. Me alegra tu vuelta , suelo visitarte a menudo aunque a veces no tenga tiempo de escribirte comentario.

    A tod@s nos ocurren este tipo de altibajos, a veces sienta de maravilla desconectar para volver a retomar con ganas y fuerza.

    Con este postre lo has hecho , unas fotos estupendas y el sabor ya me lo imagino, no se si me conformaria con un vasito sólo :))

    Besinos guapa.

    ResponderEliminar
  39. La verdad es que tiene una pinta fenomenal pero no me veo capaz de hacerlos...muy complicados para una nobel como yo.

    ResponderEliminar
  40. Fantastico, un trozo de verano en los basitos.
    bss

    ResponderEliminar
  41. Hola Maria José, guapa tu

    celebramos tod@s tu regreso, con estas maravillosas recetas, siempre hay un momento que se necesita un descanso o por otros motivos no podemos entrar en el blog, este eiene que ser un relax ,un placer, una distracción, NUNCA una obligación...

    Una receta rica, rica, para celebrar tu regreso,

    mil petonets Susanna

    ResponderEliminar
  42. tengo muchas ganas de hacer este postre..queda vistosisimo,pero es q ademas seguro que esta buenisimo

    ResponderEliminar

Cóntame que che parece

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...