PAN TRES CEREAIS E FROITAS SECAS

O que se ve pola rúa
Hai cousas que non son capaz de entender, debo ser diferente ó resto da humanidade, debo ser “a rara” porque vexo máis actitudes das persoas ó revés ca o dereito. O edificio no que vivo está situado na estrada principal do pobo, a ambos lados da estrada hai aparcadoiros e unhas amplas beirarrúas. Os domingos hai feira, mercadiño e polo tanto, moita xente e tráfico. Miro pola ventá e vexo unha parella, de mediana idade, collidos do brazo, camiñando decididos pola rúa, evidentemente, ata aí podíamos chegar, pola beira, como se foran pola beirarrúa, coa súa conversa animada, relaxados. Os coches fan un pequeno xiro, desviándose cara o medio da estrada, senón levaríanos por diante, e eles seguen enganchados polo brazo, facendo gala do seu consolidado amor. E digo eu, non hai unhas fermosas beirarrúas? Por que van por aí? Logo, curiosamente, este tipo de xente son as que máis protestan e se enfadan se se atopan no caso contrario. Debo ser eu que son rara. Dáme a impresión, de que moita xente da que nos rodea, e penso que máis da metade, considera que só ten dereitos, que os deberes non forman parte da súa forma de vida. Se non temos deberes non estamos respectando os dereitos dos demais. Se todos respectaramos as normas mínimas de convivencia todo sería máis sinxelo. Este tipo de historias indígnanme profundamente, non o podo evitar. Recoñezo que non é o peor que se pode ver pola rúa, pero penso que todo empeza por aí pola falta de respeto ós demais, coa consideración de todos os dereitos como propios.

Vamos con outra receita de pan coa masa nai. Un pan realmente enriquecido, case é un doce, está moi bo aínda que é contundente. Ten unha textura parecida á boroa, cunha miga apretada.

Ingredientes
Para a esponxa
100 grs de fariña de forza
100 grs de fariña de centeo
100 grs de fariña de millo
350 ml de auga mineral morna
200 grs da masa nai San Francisco (previamente alimentada con fariña de centeo)
Para a masa
A esponxa
1oo grs de fariña de forza
100 grs de fariña de centeo
100 grs de fariña de millo
1 cullerada de sal
2 culleradas de azucre moreno
2 puñados de pasas
1 puñado de noces
Figos secos ou pasos
Cirolas de california pasas (as cantidades das froitas e das noces vai a gusto)
2 culleradas sopeiras de salvado de trigo
Ron para poñer a remollo as froitas secas.


Elaboración
A esponxa
Teño unha parte da masa nai alimentada con fariña de centeo, metade de centeo e metade de forza cada vez que a alimento. Para este pan empreguei esta masa nai, que lle podemos chamar de centeo.
Nun recipiente grande poñemos todos os ingredientes e mesturámolo con unhas varillas manuais hasta que estea todo ben integrado e non haxa grumos. Cóbrese con un trapo húmido e ponse a repousar nun lugar cálido, esta vez estivo 5 horas.
- No medio do proceso de repouso da esponxa poñemos a remollar en ron as froitas secas (esto se se quere, tamén pode ser outro licor)

A masa
- A esponxa non tiña demasiadas burbullas, pero non podía esperar máis.
- Engadímoslle a metade das tres fariñas fariña, o salvado de trigo e o azucre á esponxa e mesturamos con unha culler de madeira. Para que quede ben integrado úsanse un batedor eléctrico, dos de facer masas, coas varillas (coas que se usan cando se fai un biscoito). Trabállase uns dez minutos a potencia media.
- Incorpórase o resto da fariña e o sal. Cámbianse as varillas polos ganchos de amasar, durante outros dez minutos a potencia baixa, a potencia alta outros 2 minutos. Ó final do amasado incorpóranse as noces en anacos, feitos coa man, e o resto das froitas: figos, pasas e cirolas, os figos e as cirolas corteinos en anaquiños.

A masa é moi pegañenta e moito menos elástica que noutros casos, xa que a fariña de millo non fai liga coma a de trigo. É imposible traballala coa man. Falando coa miña nai sobre o pegañenta que era a masa no pan de centeo, díxome antes a xente para traballar con estas masas, tanto de millo coma de centeo, facíao coa man mollada e así o fixen, deste xeito é posible tocarlle e traballala sen que che quede todo pegado.
- Bótase fariña no fondo do recipiente no que imos introducir a masa. Tamén se lle bota fariña á masa na superficie e cóbrese con un trapo húmido. Deixase repousar nun lugar cálido e sen correntes durante unhas tres ou catro horas.


- Dámoslle forma ó pan coas mans ben enfariñadas ou húmidas. Fixen unha bóla. Cóbrense con un pano húmido e a levedar. Deixase levedar unhas 4 horas, no meu caso queda toda a noite, unhas oito horas, cuberto con un pano húmido.
- Antes de meter o pan no forno fánselle uns cortes. No meu caso con unhas tesoiras.
- Metín o pan no forno prequentado a 220º durante uns 10 minutos e logo a 180º uns 40 minutos. Puxen no fondo do forno un recipiente con auga.

GALLETAS DE AVEA

Esta receita débolla a Puri, unha compañeira, á que admiro moitísimo, non só por ser como é, que é a persoa máis doce e encantadora que coñezo, senón tamén polo que lle gusta a cociña e por todo o que aprendo dela. É unha auténtica gozada atoparte con xente así polo camiño. Podemos pasarnos largo tempo falando de receitas e disfrutamos coma ananas. Ademais ten un gusto exquisito para todo, unha delicadeza innata que a fai moi especial, é moi fácil quererlle. Sempre nos leva auténticas delicias, das cales, por suposto, lle pedimos a receita. Bueno, estamos “obrigadas” (é coma unha tradición) a deixar as receitas nun taboleiro, case expresamente para iso, senón xa ven a dire a reclamar a receita, quen di a dire, outra compañeira calquera, nunca nos sobran as receitas, sempre as queremos todas.

Xa fai tempo que as quería facer, están moi boas, para o meu gusto un pouco doces de máis (iso que non lle puxen todo o azucre que di), iso arréglase fácil poñendo un pouco menos e listo.
Tiven certos problemas coas medidas porque indica por tazas. Con este tipo de medidas sempre me lío, como é a taza? De que tamaño? Parece ser que para esta receita é a taza grande de 250 ml, aínda así fun pesando todo e anotando os gramos.
Vamos coa receita.

Ingredientes
1 taza de fariña (uns 125 grs)
1 culleradiña de levadura royal
200 grs de mateiga branda
1 taza de azucre moreno (uns 240 grs)
½ taza de azucre blanco (eu só puxen 50 grs porque me pareceu demasiado, e aínda así me parecen moi doces. Para o meu gusto poñería unha uns 200 grs en total de azucre: 150 de moreno e 50 branco, ou todo moreno, estas cousas van a gusto)
1 ovo
½ taza de noces picadas (uns 50 grs)
½ taza de pasas sen semillas (uns 80 grs)
3 tazas de copos de avea (tipo Quaker, no meu caso era de santiveri) (uns 330 grs)

Realización
- Sacamos a manteiga con tempo para que vaia abrandando, unha hora antes máis ou menos.
- Quentamos o forno a 180º
- Mesturamos a fariña coa levadura e reservamos.
- Bater a manteiga cos azucres e o ovo ata que o conxunto estea cremoso.
- Agregar a fariña coa levadura pouco a pouco (ata este paso fíxeno con un batedor eléctrico). A continuación as noces e as pasas.
- Incorporamos a avea taza a taza. Amalgamamos ben a mestura. Acabei facéndoo a man porque co batedor manual non me desenvolvía, quedábase pegado, parecía que non quedaba o suficiente homoxénea a mestura. Como me gusta meter a man na masa.

- Colocamos un papel de forno na placa de forno e imos depositando as boliñas de masa. Na receita orixinal di que se colocan culleradas de masa, pero como non me convenceu ese procedemento, fun collendo porcións de masa, facendo boliñas, aplastándoas un pouco coa palma da man. Deixámolas algo separadas porque se desparraman ó cocer. De cada fornada saíron 9. Depende tamén do tamaño que as fagamos, que iso vai a gusto de cada un, eu non consigo que sexan todas iguais, pero máis ou menos. O que sí, cando as forneo, procuro poñer as do mesmo tamaño xuntas.
- En 12-15 min, cando vexamos que teñen un lixeiro tono dourado polos bordos, estarán listas. Sacámolas con moito coidado porque están moi brandiñas e deixámolas arrefríar sobre unha grella.


- Saíron unhas corenta galletas de 6-7 cms de diámetro.
Grazas Puri por esta estupenda receita, fareinas máis veces.

PAN DE LEITE

Aquí estou eu con outra das miñas. Como xa dixen nos bolos de manteiga adícome a investigar partindo da masa do pan de viena, sacando dun ingrediente, engadindo de outro, e tratando que as proporcións de líquido e fariña sean máis ou menos as mesmas, fago cálculos e ou quito ou aumento dependendo que ingredientes queira destacar en cada momento. Xa fixen outras dúas modalidades máis, que irei publicando pouco a pouco para non saturar, tampouco teño moito máis que publicar porque é o único que estou facendo. Sempre quedan moi ben, moi esponxosos, pero cada un ten o seu toque en función do que se lle poña, que de iso se trata ó fin é o cabo.

Xa comentei que tólodos sábados fago destes bolos, para ter para a semana no conxelador, e por non repetir probo combinacións e sabores distintos, así podo elixir cando remate de probar, que non sei cando vai ser porque cada vez me ven unha modalidade nova á cabeza e non sei cando acabarei de discurrir.

Os sábados son panadeiros para min. Pola mañá fago boliños e pola tarde pan coa masa nai. Estou empezando a cansarme e vou ter que parar, aí me paso os sábados pendente das masas, toda a cociña desordenada e chea de fariña e o resto da casa tamén porque a levo nas zapatillas e iso é un escándalo. Xa se está convertindo nun vicio incontrolable, xa non mo plantexo de outra maneira, pero realmente pensándoo en frío é un traballazo, non só por facer o pan senón pola limpeza, que mal o levo.

Tento darlle distintas formas para que non pareza sempre o mesmo, pero xa se me están esgotando as ideas para as formas a ver se vexo algo novo por aí.

Ingredientes
750 grs fariña de forza
75 grs manteiga
450 ml de leite
1 ovo
2 sobres de levadura de panadería maizena
50 grs de azucre
2 culleradiñas de sal

Elaboración (é o mesmo procedemento que o do pan de Viena de Richard Bertinet).
- Sacar a manteiga con tempo para que se vaia abrandando un pouco.
- Xuntar a levadura coa fariña, se fose fresca habería que fregala fariña co fermento coa axuda das xemas dos dedos coma se se estivese preparando unhas faragullas.
- Cortar a manteiga en trociños e fregala tamén coa fariña ata que estea ben integrada.
- Quentar un pouco o leite no micro, so a temperatura corporal.
- Engadir o azucre e o sal e mesturar. Logo engadir os ovos batidos e o leite. Soster o conco cunha man mentres lle dá a volta e mesturar os ingredientes coa outra (pódese usar unha rasqueta para mesturar, pero eu non teño) durante 2-3 minutos, ata que a masa comece a formarse.
- Pasamos a masa á superficie de traballo, sen fariña nin nada. Está pegañenta, pero é perfectamente manexable
- Traballei a masa tal e como nos mostra Richard Bertinet no vídeo. Quedará unha masa homoxénea e manexable.
- Enfariñar lixeiramente a superficie de traballo, colocar a masa encima e formar con ela unha bóla, levando os extremos cara ao centro da masa, presionar ben cara abaixo co polgar e ir rotando a bóla a medida que se traballa. Dar a volta á bóla, estirar e esconder os bordos cara abaixo.
- Seguidamente depositar a bóla de masa no interior dun recipiente lixeiramente enfariñado, cubrir cun pano de cociña e deixar repousar nun lugar ao resgardo de correntes de aire (dentro do forno apagado, por exemplo), ata que dobre o seu volume (unhas 2 horas).
- Unha vez repouse a masa, envorcala sobre a superficie de traballo con suavidade.

- Desgasificar a masa, presionando a masa cara abaixo.
- Cortala masa nos anacos que se queira, depende de como se queiran os pans.
- Darlle forma: Aplanar cada anaco formando un rectángulo. Dobrar a metade da masa cara ao centro presionando cos dedos. Dobrar o outro lado cara ao bordo presionando tamén cos dedos, formando unha especie de rulo. Enrolar sobre si mesmo e logo facer un nó co rulo.
- Deixar repousar por segunda vez ata que volva dobrar o volume (outras dúas horas).
- Pincelar con ovo batido, se se quere, eu neste caso non o fixen.
- Meter no forno prequentado a 180º. Cando os metín dentro baixeino a 170º. Estiveron 20 minutos. Os últimos cinco minutos con papel de prata por encima para que non se tostar de máis.

PAN DE CENTEO CON PASAS E NOCES

Outro pan coa masa nai. Un pan cunha textura diferente e ben agradable. O toque das pasas e das noces aínda o fai máis gustoso e nutritivo, claro está.

Cada fin de semana me adico a facer pan e paso a semana pensando que pan vou facer. Os domingos pola mañá a miña casa cheira a pan recén feito e é unha auténtica delicia.

Ingredientes
Para a esponxa
200 grs de fariña de forza
100 grs de fariña de centeo
400 ml de auga mineral morna
200 grs da masa nai San Francisco (previamente alimentada con fariña de centeo)
Para a masa
A esponxa
200 grs de fariña de forza
100 grs de fariña de centeo
1 cullerada de sal
2 culleradas de azucre moreno
2 puñados de pasas
1 puñado de noces (a cantidade de noces e pasas vai a gusto)
2 culleradas sopeiras de salvado de trigo


Elaboración
A esponxa
A noite antes de elaborar o pan alimentei a masa nai con un pouco de fariña de centeo, a metade da fariña que empreguei para alimentala era de centeo, a outra metade, coma sempre con fariña de forza.
Nun recipiente grande poñemos todos os ingredientes e mesturámolo con unhas varillas manuais hasta que estea todo ben integrado e non haxa grumos. Cóbrese con un trapo húmido e ponse a repousar nun lugar cálido, unhas 6 horas, no meu caso.


A masa
- A esponxa estaba chea de burbullas, pero para dicir que aumentara de volume, pois non moito, ó meu parecer.
- Engadímoslle 150 grs de fariña de forza, o salvado de trigo e o azucre á esponxa e mesturamos con unha culler de madeira. Para que quede ben integrado úsanse un batedor eléctrico, dos de facer masas, coas varillas (coas que se usan cando se fai un biscoito). Trabállase uns dez minutos a potencia media. Vaise vendo como a masa se vai volvendo moi elástica, parece un chicle.
- Incorpórase o resto da fariña e o sal. Cámbianse as varillas polos ganchos de amasar, durante outros dez minutos a potencia baixa, a potencia alta outros 2 minutos. Ó final do amasado incorpóranse as noces en anacos, feitos coa man, e as pasas.
A masa é moi elástica, pero moi branda e pegañenta,moito máis pegañenta que o pan feito só con fariña branca, por iso se usa a máquina, sería imposible traballala coa man, unicamente con unha culler de pao, pero poderíase un eternizar.
- Bótase fariña no fondo do recipiente no que imos introducir a masa e nas mans porque a masa é tan pegañenta que é imposible tocarlle, hai que empregar moita fariña para manipulala. Tamén se lle bota fariña á masa na superficie e cóbrese con un trapo húmido. Deixase repousar nun lugar cálido e sen correntes durante unha hora.

- Vólcase a masa nunha superficie enfariñada e procedese a facer as dobreces: Primeiro, coas mans ben enfariñadas, estirase a masa formando un rectángulo. Dóbrase pola metade, ese rectángulo que queda dóbrase de novo, un anaco ata o centro e o outro por encima cubrindo o anterior, queda en tres, coma unha carta, coma cando se fai o hoxaldre (vese mellor nas fotos do pan ácido). Vólvese ó recipiente con un pouco de fariña por encima e volvemos a esperar outra hora, así 2 veces máis, é dicir, son 3 veces as dobreces e entre cada dobrez espérase unha hora.
- Dámoslle forma ó pan coas mans ben enfariñadas. Unha barra, estirando un pouco a masa, dóbranse os estremos cara o centro e ponse os pregues cara abaixo, afínanse os extremos e coloqueina na placa de forno, cuberta con papel de forno e enfariñado. Coa outra metade de masa fixen unha bola, arremetendo ben toda a masa cara o centro e facendo unha bóla. Cóbrense con un pano húmido e a levedar. Deixase levedar unhas 4 horas, no meu caso queda toda a noite, unhas oito horas, cuberto con un pano húmido.
- Antes de meter o pan no forno fánselle uns cortes. No meu caso con unhas tesoiras.
- Metín o pan no forno prequentado a 220º durante uns 10 minutos e logo a 180º uns 30 minutos máis. Puxen no fondo do forno un recipiente con auga.

Comentario: O de engadir azucre á masa débese a que así é menos ácido.

ROSCA RÁPIDA

Que pasa cando é día da pascua e ti non tes rosca? Apetéceche rosca e os que che esperan para comer esperan que contigo vaia unha rosca. Como fago se non teño tempo? Xa son as 10 da mañá e á unha e media tes que marchar. Agora non me da tempo a facer unha rosca. Encéndese unha luz, lin por algún sitio que hai xente que fai este tipo de masas con un só levedado, pois vou probar. Resultado, estupendo. Por que nos damos o palizón de tantos levedados? Teño publicado varias roscas, de feito en Nadal fixen dúas versións, con e sen masa nai, contemplando a posibilidade de facela con tres levedados, pero por que non con un só?

Xa dixen en máis ocasións que non entendo de todos os procesos de levedados e demais, do único que entendo é de resultados e neste caso houbo bo resultado. Ademais estou en proceso de experimentar coas masas e probar incluso coa mesma masa de diferentes formas para ver as diferenzas.
Con esta rosca o que pasou foi que me recordou moito ás comerciais, con máis sabor, pero a miga recordoume moito ás comerciais, unha miga pouco aireada, apretada, pero moi esponxada e branda, unha gozada para o café ou para un cacao, chocolate ou similar.

Ingredientes
500 gr de fariña de forza (chega con 450, quedou con demasiada fariña para o meu gusto)
70 gr de manteiga fundida
100 gr de azucre
Medio vaso de anís (dos de nocilla)
1 culleradiña de esencia de limón
1 cullerada de esencia de vainilla
1 ½ sobres de levadura de panadería en po (vahiné)
2 ovos (un para a masa e outro para pintar a rosca)
Un vaso de leite morna
unha culleradiña de sal.
Para a decoración
100 grs de azucre e unhas gotas de anís para remollar o azucre
Unhas améndoas picadas

Realización
- Tamizamos a fariña nun recipiente amplo. Nun principio puxen 350 grs de fariña, pero en vista de que despois de poñer os líquidos quedaba unha masa moi pegañenta engadín máis fariña e co enfado foime de máis, por iso digo que chega con 450 grs porque con 500 grs quedoume un pouco dura a masa.
- Engadimos a levadura e mesturámola coa fariña. Logo o azucre e integrámolo coa fariña.
- A continuación engadimos os líquido: a manteiga derretida, o anís, as esencias, o leite e o ovo. Mesturamos todo un pouco e engadimos o sal.
- Pasamos todo o conxunto ó mármore e amasamos, moito, moito. Eu amaso durante uns 20 minutos, co método Bertinet.
- Formamos unha bóla e deixamos repousar, tapada, a masa, durante 20 minutos. Logo dámoslle forma aplanado un pouco a bóla e metendo a man polo centro facendo un burato e deslizando as mans por toda a rosca, o burato debe ser ben grande porque logo encolle. Métese na bandexa de forno cuberta por papel de fornear e poñemos algo no burato para que non se cerre de todo (pode ser unha cunca forrada de papel de forno).

- Deixamos levedar unhas dúas horas. Pero se queremos acelerar o levedado metémola no forno a temperatura mínima. Eu encéndoo a temperatura mínima e logo apágoo e déixoo coa luz encendida. Deste xeito en unha hora ya duplicou o volume.
- Quitamos a rosca do forno e encendémolo a 180º, mentres tanto preparamos a decoración da rosca: pintámola con ovo batido e poñémoslle azucre remollado en anís por encima.
-Metemos a rosca no forno, baixamos a temperatura 170º,en 25 minutos estará lista. Se vemos que se tosta moito por encima poñémoslle papel de prata.

BACALLAO Ó FORNO

Esta é unha receita ben sinxela, que fixen un día calquera. Non ten complicación ningunha, pode que non teña categoría para ser publicada, de feito dubideino moito, pero logo pensei que se a quero facer outro día non me acordo como fixen e dáme rabia, xa me ten pasado outras veces. A verdade é que me encantou.
A presentación tampouco é moi boa, pero é de andar por casa.

Ingredientes (para unha ración)
2 anacos de bacallao delgado
1 cebola pequena
1 dente de allo
6 culleradas de tomate triturado
2 patacas
3 culleradas de aceite para o sofrito e aceite para fritir as patacas

Realización
A noite antes poñemos a desalgar o bacallao, cambiándolle a auga dúas ou tres veces. Con isto hai que ter coidado, eu púxeno a noite antes porque eran uns anacos delgados e só dous, se son máis gordos e máis pois haberá que telo máis tempo.
Cortamos as patacas en rodaxas finas e fritímolas un pouco. Ó mesmo tempo podemos ir facendo o sofrito con tres culleradas de aceite a cebola e o allo ben picadiños. Cando estean pochados engadimos o tomate. Neste caso foi tomate triturado de bote, pero tamén podería ser con tomate natural e facer unha salsa de tomate natural. Aínda que digo que é para unha ración a salsa ben se pode aproveitar para dúas racións, pode ser a mesma cantidade para dúas racións, eu diría que para dúas racións non necesita o dobre de ingredintes, ó mellor un pouco máis, pero non o dobre.
Cando as patacas estean un pouco feitas depositámolas, escorridas, no fondo do recipiente queimo a empregar para o forno, por encima os anacos de bacallao coa pel cara abaixo e cubrindo todo a salsa. Metémolo no forno prequentado a 200º durante 20 minutos e listo. Esto tamén é relativo porque se é máis bacallao e máis gordo terá que estar máis tempo.

PAN CON ROUX DE AUGA

Este pan saqueino do blogue de Hilmar, Mis recetas favoritas, todo o que fai me gusta e estes pans foi velos e faltarme tempo para facelos. Ela titúlaos “Panecillos de Hokkaido con tang zhong". Polo visto o de Hokkaido é porque estes pans fanse cun leite procedente dese lugar (unha illa xaponesa). Decidín non poñerlle ese nome porque o leite era do Froiz (galego 100%, supoño). O de Tang zhong é como lle chaman ó roux de auga en xaponés (se me equivoco en algo disto, por favor, dicídemo). Non sei se a palabra roux ten traducción ó galego. Que significa? Eu tampouco o sabía, pero polo visto é unha masa que se fai cocendo fariña en graxa e deste xeito espesa, como se fai coa bechamel, para facela, primeiro cocemos a fariña na manteiga. Neste caso cócese a fariña en auga e as proporcións son 1 de fariña por 5 de auga, cócese a temperatura baixa ata que espese e quede unha masa brillante, en poucos minutos está lista. Parece ser que incorporar esta masa (roux de auga) nas masas de levedar fai que se conserve mellor o pan. E dou fe de que, en certa medida, é certo. Ó día seguinte non están coma recén feitos, pero están bos e non ten esa textura de resesos. De todos xeitos prefiro comelos no día e os que non conxelalos.

Os pans son deliciosos, brandiños con unha miga elástica e con un sabor especial e non sei moi ben por qué. Xa levo feitas varias variedades de pans tenros deste tipo, e estes son especiais, non será a última vez.

Ingredientes
Para o roux de auga ( dá 120 grs. aprox.)
25 grs. de fariña de forza
125 grs. de auga
Ingredientes para a masa:
340 grs. de fariña de forza (uns 10 grs. máis se fose necesario)
30 grs. de leite en po
120 grs. de roux de auga (a temperatura ambiente)
55 grs. de azucre
1 sobre de levadura de panadeiro da marca maizeina
5 grs. de sal
1 ovo e outro para pintar
30 grs. de leite
50 grs. nata
30 grs. manteiga a temperatura ambiente troceada



Elaboración
Do roux de auga
Colócase a auga a temperatura ambiente e a fariña nunha pota, mestúranse moi ben cun batedor manual, e logo ponse a lume baixo, movendo rapidamente ata que se forme unha pasta blanquecida, medio transparente e semilíquida (non se debe deixar espesar demasiado). Puxen o calor en 3 e fun subindo ata 4 e medio, tomaba a temperatura co dedo, deixei de subir cando me era máis difícil soportar a temperatura (din que é sobre 65º). Mentres a temperatura era soportable a mestura seguía igual. Estiven sobre catro minutos, pero porque fun prudente coa temperatura. Xa se vai vendo que a textura e o espesor van cambiando, cando colle textura como de natillas xa está.
Retirar do lume de inmediato e tapala con film para que non se reseque.
Pódese colocar na neveira e conservar durante tres días, pero hai que utilizala sempre a temperatura ambiente.

Da masa
- Colocar todos os ingredientes menos a manteiga nun recipiente e amasar. Cando estean integrados agregar a manteiga. Amasar moi ben ata que a masa estea elástica e lisa. Utilicei o método do meu querido Bertinet.
- Colocar a masa nun recipiente engraxado, e deixar levedar durante 2 horas (no meu caso e nesta época do ano, depende do calor que haxa).
- Sacar o aire á masa e dividila en porcións de 40 grs. aprox. Deixala repousar durante 15 minutos.
- Formar bólas e estiralas un pouco co rodillo. Logo dobrar en tres cada porción formando boliños alongados. Tiven que engraxar a superficie de traballo e o rodillo senón érame bastante difícil traballar coa masa, pegábase moito.
- Colocalos na bandexa de forno encima de papel de forno e deixar levedar. Eu deixeinos durante 1 hora e media.
- Pintar con ovo batido.
- Prequentar o forno a 170º e introducir os pans durante 18-20 minutos