MAGDALENAS DE LIMÓN Y CANELA (XAVIER BARRIGA)
Xa sei, xa sei, están en todos os blogues e xa todo o mundo sabe como se fan, ademais xa todas temos o libro, entón a ver quen non as probou aínda. Comprei o libro fai aproximadamente un ano e aínda non fixera ningunha receita, gústame moito mirar os libros de cociña, pero logo embóbome co que vexo polos blogues e todo o quero probar e ao final case nunca fago o que vexo polos libros. Necesito máis corpos para poder comer todo o que quero probar, xa probei a comer logo de media noite como os gremlins, pero nada non me reproduzo.
Todo o mundo fala marabillas, describíanas como exquisitas, a ver quen se resiste a tantos comentarios tan tentadores. Pois eu discrepo, non digo que estean malas, non, pero téñoas comido mellores. Gústame moito o copete que lles queda, pero de sabor, para o meu gusto son "vulgares" e con vulgares refírome a normaliñas, do montón, ricas, si, pero simples, sen nada que destaque especialmente. As que fixen de mascarpone sácanlle uns cantos puntos (e todo para o meu gusto), ben é certo que estaban recheas de marmelada, pero o sabor da faragulla era delicioso e outras que teño pendentes de publicar (anteriores a estas, e non sei porque non as publico antes) tamén están máis boas. Se teño que repetir fágoo coas outras receitas e non con esta.
Aínda así digo que son moi recomendables, unhas madalenas tradicionais, sen máis.
Todo o mundo fala marabillas, describíanas como exquisitas, a ver quen se resiste a tantos comentarios tan tentadores. Pois eu discrepo, non digo que estean malas, non, pero téñoas comido mellores. Gústame moito o copete que lles queda, pero de sabor, para o meu gusto son "vulgares" e con vulgares refírome a normaliñas, do montón, ricas, si, pero simples, sen nada que destaque especialmente. As que fixen de mascarpone sácanlle uns cantos puntos (e todo para o meu gusto), ben é certo que estaban recheas de marmelada, pero o sabor da faragulla era delicioso e outras que teño pendentes de publicar (anteriores a estas, e non sei porque non as publico antes) tamén están máis boas. Se teño que repetir fágoo coas outras receitas e non con esta.
Aínda así digo que son moi recomendables, unhas madalenas tradicionais, sen máis.
En castellano
Ya sé, ya sé, están en todos los blogs y ya todo el mundo sabe como se hacen, además ya todas tenemos el libro, entonces a ver quien no las ha probado todavía. Compré el libro hace aproximadamente un año y todavía no había hecho ninguna receta, me gusta mucho mirar los libros de cocina, pero luego me embobo con lo que veo por los blogs y todo lo quiero probar y al final casi nunca hago lo que veo por los libros. Necesito más cuerpos para poder comer todo lo que quiero probar, ya he probado a comer después de media noche como los gremlins, pero nada no me reproduzco.
Todo el mundo habla maravillas, las describían como exquisitas, a ver quien se resiste a tantos comentarios tan tentadores. Pues yo discrepo, no digo que estén malas, no, pero las he comido mejores. Me gusta mucho el copete que les queda, pero de sabor, para mi gusto son "vulgares" y con vulgares me refiero a normalitas, del montón, ricas, si, pero simples, sin nada que destaque especialmente. Las que hice de mascarpone le sacan unos cuantos puntos (y todo para mi gusto), bien es cierto que estaban rellenas de mermelada, pero el sabor de la miga era delicioso y otras que tengo pendientes de publicar (anteriores a estas, y no se porque no las publico antes) también están más buenas. Si tengo que repetir lo hago con las otras recetas y no con ésta.
Aún así digo que son muy recomendables, unas magdalenas tradicionales.
INGREDIENTES
Estas son as cantidades que nos dá Xavier Barriga no seu libro, pero como ao pór dous ovos resultou que non chegaba aos 125 gr, decidín pór outro máis, como resultado foron 178 gr de ovos, para o resto dos ingredientes fixen un cálculo proporcional. (poño as cantidades que eu usei entre paréntese)
125 gr. de ovos (2 ovos L) (178 gr-3 ovos)
175 gr. de azucre (puxen a mesma cantidade, non me gusta demasiado doce)
60 ml. de leite (85 ml)
190 ml. de aceite de xirasol (260 ml)
210 gr. de fariña frouxa (300 gr)
5 gr. de lavadura royal (6 gr)
un chisco de sal
Media culleradiña de canela en po
Raspadura da pel dun limón (como non tiña puxen un chorro de esencia)
En castellano
INGREDIENTES
Estas son as cantidades que nos dá Xavier Barriga no seu libro, pero como ao pór dous ovos resultou que non chegaba aos 125 gr, decidín pór outro máis, como resultado foron 178 gr de ovos, para o resto dos ingredientes fixen un cálculo proporcional. (poño as cantidades que eu usei entre paréntese)
125 gr. de ovos (2 ovos L) (178 gr-3 ovos)
175 gr. de azucre (puxen a mesma cantidade, non me gusta demasiado doce)
60 ml. de leite (85 ml)
190 ml. de aceite de xirasol (260 ml)
210 gr. de fariña frouxa (300 gr)
5 gr. de lavadura royal (6 gr)
un chisco de sal
Media culleradiña de canela en po
Raspadura da pel dun limón (como non tiña puxen un chorro de esencia)
En castellano
INGREDIENTES
Estos son las cantidades que nos da Xavier Barriga en su libro, pero como al poner dos huevos resultó que no llegaba a los 125 gr, decidí poner otro más, como resultado fueron 178 gr de huevos, para el resto de los ingredientes hice un cálculo proporcional. (pongo las cantidades que yo usé entre paréntesis)
125 gr. de huevos (2 huevos L) (178 gr-3 huevos)
175 gr. de azúcar (puse la misma cantidad, no me gusta demasiado dulce)
60 ml. de leche (85 ml)
190 ml. de aceite de girasol (260 ml)
210 gr. de harina floja (300 gr)
5 gr. de lavadura royal (6 gr)
una pizca de sal
Media cucharadita de canela en polvo
ralladura de limón (como no tenía puse un chorro de esencia)
ELABORACIÓN
- Bater os ovos co azucre ata que branqueen, e aumenten o seu volume, quedando como unha crema.
- Mesturar o leite e o aceite e engadir aos ovos batendo lentamente.
- Engadir a fariña tamizada, o fermento, o chisco de sal, a canela e a raspadura de limón (esencia).
- Mesturar, eu primeiro mestúroo cunhas varillas manuais porque coa batidora espárceseme toda a fariña. Logo, bátese a velocidade lenta co batidor eléctrico, ata que se forme unha crema homoxénea. Bater a velocidade rápida durante 2-3 minutos.
- Deixar repousar a masa como mínimo unha hora no frigorífico.
- Prequentar o forno a 250º, eu fíxeno a 220º (250º parecíame moito para o meu forno)
-Mentres se vai quentando enchemos as tres cuartas partes dos moldes de madalena que previamente introducimos en flaneiras ou nun molde para muffins ou madalenas (isto faise para que queden ben, cunha forma bonita e non se espallen, así poden lucir ese lindo copete) , axudados dunha manga pasteleira, unha bolsa de plástico ou unha culler.
- Baixamos a temperatura do forno (no libro di a 210º, eu baixeino 200º) e introducimos as madalenas, na metade do forno e deixámolo ata que vexamos que están douradiñas e cun fermoso copete, uns 20-25 minutos no meu caso. Para cerciorarnos de que están feitas comprobámolo cunha agulla e se sae seca é que xa están. Coidado de non abrir o forno demasiado pronto, abrímolo cando vemos que o copete está perfectamente formado e empezan a estar douradiñas. Se vemos que necesitan un pouco máis e que xa están o suficientemente douradas cubrímolas con papel de prata e deixámolas uns minutos máis.

- Mesturar o leite e o aceite e engadir aos ovos batendo lentamente.
- Engadir a fariña tamizada, o fermento, o chisco de sal, a canela e a raspadura de limón (esencia).
- Mesturar, eu primeiro mestúroo cunhas varillas manuais porque coa batidora espárceseme toda a fariña. Logo, bátese a velocidade lenta co batidor eléctrico, ata que se forme unha crema homoxénea. Bater a velocidade rápida durante 2-3 minutos.
- Deixar repousar a masa como mínimo unha hora no frigorífico.
- Prequentar o forno a 250º, eu fíxeno a 220º (250º parecíame moito para o meu forno)
-Mentres se vai quentando enchemos as tres cuartas partes dos moldes de madalena que previamente introducimos en flaneiras ou nun molde para muffins ou madalenas (isto faise para que queden ben, cunha forma bonita e non se espallen, así poden lucir ese lindo copete) , axudados dunha manga pasteleira, unha bolsa de plástico ou unha culler.
- Baixamos a temperatura do forno (no libro di a 210º, eu baixeino 200º) e introducimos as madalenas, na metade do forno e deixámolo ata que vexamos que están douradiñas e cun fermoso copete, uns 20-25 minutos no meu caso. Para cerciorarnos de que están feitas comprobámolo cunha agulla e se sae seca é que xa están. Coidado de non abrir o forno demasiado pronto, abrímolo cando vemos que o copete está perfectamente formado e empezan a estar douradiñas. Se vemos que necesitan un pouco máis e que xa están o suficientemente douradas cubrímolas con papel de prata e deixámolas uns minutos máis.
En castellano
ELABORACIÓN
ELABORACIÓN
- Batir los huevos con el azúcar hasta que blanqueen, y aumenten su volumen, quedando como una crema
- Mezclar la leche y el aceite y añadir a los huevos batiendo lentamente.
- Añadir la harina tamizada, la levadura, la pizca de sal, la canela y la ralladura de limón (esencia).
- Mezclar, yo primero lo mezclo con unas varillas manuales porque con la batidora se me esparce toda la harina. Luego, se bate a velocidad lenta con el batidor eléctrico, hasta que se forme una crema homogénea. Batir a velocidad rápida durante 2-3 minutos.
- Dejar reposar la masa como mínimo una hora en el frigorífico.
- Precalentar el horno a 250º, yo lo hice a 220º (250º me parecía mucho para mi horno)
-Mientras se va calentando rellenamos las tres cuartas partes de los moldes de magdalena que previamente hemos introducido en flaneras o en un molde para muffins o magdalenas (esto se hace para que queden bien, con una forma bonita y no se desparramen, así pueden lucir ese lindo copete) , ayudados de una manga pastelera, una bolsa de plástico o una cuchara.
- Bajamos la temperatura del horno (en el libro dice a 210º, yo lo bajé 200º) e introducimos las magdalenas, en la mitad del horno y lo dejamos hasta que veamos que están doraditas y con un hermoso copete, unos 20-25 minutos en mi caso. Para cerciorarnos de que están hechas lo comprobamos con una aguja y si sale seca es que ya están. Cuidado de no abrir el horno demasiado pronto, lo abrimos cuando vemos que el copete está perfectamente formado y empiezan a estar doraditas. Si vemos que necesitan un poco más y que ya están lo suficientemente doradas las cubrimos con papel de plata y las dejamos unos minutos más.