Facía moito tempo que o quería facer, pero íao pospoñendo e non sei moi ben por qué. Agora que o fixen creo que era mellor que o seguira pospoñendo porque é talmente unha delicia. Tamén teño que confesar a miña debilidade polas masas de levedar, encántame tanto facelas como comelas e se ten crema pasteleira xa non digo nada.
Non podo dicir que o copiara de ninguén porque esta masa foi evolucionando comigo, facendo cambios e agora non sei de onde parte. A verdade é que ésta exactamente non a copiei de ninguén, fun collendo ideas daquí e dacolá e así elaborei a miña propia masa, que non teño pensado perder porque sae deliciosa.
Vamos ó lío que me lío.
Ingredientes para a masa
É a mesma que a do rosco, pero a metade dos ingredientes
2 ovos + 1 para pintar por encima
400 grs de fariña de forza (máis ou menos)
25 grs de levadura prensada de panadería
100 cc de leite
75 grs de manteiga
50 grs de azucre + unha culleradariña para a levadura
1 sobre de azucre vainilla ou unha cullerada de esencia de vainilla
Media culleradiña de esencia de limón (opcional)
Unha culleradiña de aroma de azahar
1 culleradiña de sal
Elaboración da masa
-Sacar a manteiga da neveira, troceala e deixala a temperatura ambiente mentres se vai facendo o resto
- Amornar o leite e desfacer nel a levadura coa axuda dunha culleradiña de azucre. Deixar fermentar arredor de 20-30 minutos tapado con film, ata que triplique o volume.
- Tamizar a fariña e agregarlle o azucre, o sal, os ovos batidos, as esencias e a mestura de levadura, xa fermentada. Mesturar todo ata conseguir una masa homoxénea que non se pegue ás mans nin ao conco. Empecei mesturando coa culler de pao e rematei coas mans. Se non chega a fariña inicial engadiráselle máis. Finalmente engadimos a manteiga a temperatura ambiente e integrámola ben. Custa un pouco, pero hai que ter paciencia, acaba integrándose (cando digo paciencia é paciencia, porque toda a manteiga se desparrama e a masa desfaise, parece que nunca vas conseguir xuntar aquilo, poden dar intencións de tirar todo ó lixo, pero non, hai que continuar porque ó final xúntase todo, prometido). Este proceso fíxeno coas mans. O final queda unha masa brandiña, parece coma pegañenta, pero non o é, despégase perfectamente da superficie de traballo e das mans.
- Envolvémola masa en película de cociña (film). Envolvémola ben para que non se saia ó fermentar e introducímola na neveira, no meu caso toda a noite (debe estar ben cuberta co film porque senón sairase. O film poñémolo frouxo para que poida medrar). Tamén se podería deixar fermentar a temperatura ambiente, dentro do forno apagado, por exemplo, ata que dobre o volume, unhas dúas ou tres horas.
- Sacala de neveira, retirar o film e darlle forma (explícoo máis abaixo).
Ingredientes para a crema pasteleira
É a mesma receita do tronco de crema con cobertura de chocolate
Dúas xemas
3 culleradas de azucre
1 sobre de azucre vainilla
3 culleradas de maicena
300 ml de leite
30 grs de manteiga
Realización
Quentar o leite nun cazo (se non ferve non pasa nada). Sempre o fago no micro
Mesturar nun cazo as xemas, o azucre, a maicena e un pouco de leite fría (dúas culleradas). Remexer ben ata que se mesture todo sen grumos.
Poñer a mestura ao lume, non moi forte (medio alto) e engadirlle inmediatamente o leite. Non todo, a metade. Remexer cunhas varillas ata que vaia espesando. Subirlle a temperatura, pero nunca ao máximo. Cando vaia espesando xa se ve a necesidade de engadirlle máis leite ata conseguir o espesor desexado. Ten que quedar espesiña. Ó final, xa co lume apagado, engadimos os taquiños de manteiga, que xa sacamos cando empezamos a facer a crema para que fora collendo temperatura ambiente. Remexemos ben para que se integre coa crema (esto lino por aí nalgún blogue e decidín probar, queda ben). A crema debe estar fría para cando a usemos. Para que non críe tona podemos cubrir o recipiente, no que está, con papel film.
Unha vez fermentado dámoslle a forma desexada: Estiramos a masa o máis que poidamos, sobre unha superficie enfariñada, e facemos un rectángulo, ou cadrado (a min saíume máis ben cadrado). Estendemos a crema por toda a superficie. Enroscamos coma se fose un brazo de xitano. Cortamos porcións de uns tres dedos de ancho e colocámolas coa crema cara arriba,nun molde forrado de papel de fornear (molde empregado era de 30 cm de diámetro)
Dexámolo fermentar arredor de dúas horas nun sitio sen correntes, dentro do forno apagado, por exemplo. Antes de metelo ó forno pintámolo con ovo batido.
Introducímolo no forno prequentado a 180º. Deixeino a 180º durante 10 minutos, logo baixeille o calor a 160º e cubrino con papel de prata para que non se queimase ( o meu forno en seguida pon moreno). Deixeino media hora máis.
Ingredientes para o almíbar
Facémolo mentres o brioche está no forno.
Medio vaso de auga
3 culleradas de azucre
Tamén podemos poñer menos auga e máis azucre, así quédanos un almíbar máis espeso
Preparación
Ponse a ferver tódolos ingredientes uns cinco minutos.
Cando se saca o brioche do forno pintámolo co almibar.